Grab pospolity, to drzewo liściaste, jakie zimą zrzuca liście. Graby są skore do stwierdzenia nawet zimą – nakłada je srebrzysto gładka kora z cieniowatymi pasmami. Żeby nie przeszkadzać sąsiadowi i, należy posadzić drzewko około 50 cm z ogrodzenia. Istotne są zarówno cechy ogólne, jak dodatkowo ostatnie szczegółowe.
Świerk serbski to silnie rosnące drzewo osiągające w ogrodach do 20 m wysokości Świerk serbski należy do najszybciej rosnących drzew iglastych, nie zajmuje dużo przestrzeni i jest odporny na warunki miejskie oraz niskie temperatury. Ładny, stożkowaty pokrój i dekoracyjne igły sprawiają, że świerk serbski często sadzony jest w ogrodach przydomowych. Jakich warunków potrzebuje świerk serbski? Jak wygląda świerk serbski? Pochodzący z Bakanów świerk serbski (Picea omorika) w naszym klimacie dorasta do około 15 m wysokości, a w warunkach naturalnych nawet do 35 m. Tworzy bardzo ładne, gęste, wąskie i regularne, stożkowate korony ugałęzione do samej ziemi, przy czym starsze, większe konary wyrastają z pnia niemal pod kątem prostym. Końce konarów zwykle są lekko łukowato odchylone do góry, co nadaje drzewom charakterystycznego atrakcyjnego kształtu „choinek”. Igły świerka serbskiego ą płaskie, niezbyt długie (do 2 cm długości), z wierzchu błyszczące i ciemnozielone, a od spodu z dwoma białymi paskami niebieskawobiałego nalotu. Długo utrzymujące się na drzewie, niewielkie szyszki świerka serbskiego za młodu są fioletowe lub purpurowe, a dojrzałe - brązowe. Młode sadzonki świerka serbskiego mają nieduże przyrosty, ale już po kilku latach mogą osiągać nawet do 80 cm długości rocznie, co czyni świerki serbskie najszybciej rosnącymi spośród świerków. Na pewno dużym plusem jest także fakt, iż jest to gatunek rzadko atakowany przez choroby, łatwy w uprawie i mrozoodporny (nie potrzebuje dodatkowych zabezpieczeń przed mrozem). Poznaj: Byliny i krzewy ozdobne najbardziej wytrzymałe na mróz >>> Jak uprawiać iglaki. Drzewa iglaste w ogrodzie Jakie wymagania ma świerk serbski? Podłoże dla świerka serbskiego. W odróżnieniu od większości roślin iglastych, świerk serbski preferuje gleby o odczynie raczej zasadowym, ale rośnie zwykle także na glebach lekko kwaśnych. Jest to drzewo o niewielkich wymaganiach glebowych, poradzi sobie nawet na suchych, piaszczystych glebach, ale optymalne są dla niego gleby cięższe, lekko gliniaste i zasobne w składniki pokarmowe, ale umiarkowanie wilgotne (nie znosi nadmiaru wilgoci w podłożu). Stanowisko dla świerka serbskiego. Aby drzewo wykształciło regularną, stożkowatą koronę, należy zapewnić mu odpowiednią przestrzeń i posadzić na słonecznym lub półcienistym stanowisku. Autor: GettyImages Na świerkach serbskich mogą pojawiać się szkodniki (np. przędziorki, ochojniki) lub choroby grzybowe Sadzenie i pielęgnacja świerka serbskiego Sadzenie świerka serbskiego Bardzo pożyteczną i często zalecaną praktyką jest namoczenie korzeni świerka (lub doniczki z rośliną) na około 2 godziny przed wsadzeniem do gruntu (można na przykład włożyć je do wiadra z wodą). Nawodnienie korzenia przed posadzeniem pomaga o wiele lepiej przyjąć się roślinie. W czasie sadzenia wykopujemy zawsze około dwukrotnie większy dołek od korzeni sadzonek lub bryły korzeniowej. Następnie wsypujemy odpowiednią ziemię dla iglaków do polowy dołka, wsadzamy sadzonkę, uzupełniamy do końca podłożem i lekko udeptujemy. Po udeptaniu warto zrobić niewielki wał z ziemi (tzw. misę) wokół rośliny, aby utrzymywała się tam woda. Na końcu, po posadzeniu roślin i udeptaniu gleby zawsze obficie je podlewamy. Warto także zabezpieczyć rośliny kilkucentymetrową warstwą ściółki, np. kory sosnowej. Nawożenie świerka serbskiego Po przyjęciu się sadzonki świerka serbskiego można z powodzeniem zasilać gotowymi nawozami mineralnymi, przeznaczonymi do roślin iglastych albo nawozami organicznymi (np. kompostem). Szkodniki i choroby świerka serbskiego Na świerkach serbskich mogą pojawiać się szkodniki (np. przędziorki, ochojniki) lub choroby grzybowe (np. zamieranie pędów). W takim przypadku powinniśmy jak najszybciej zareagować i wykonać niezbędne zabiegi (opryski) odpowiednimi preparatami naturalnymi lub chemicznymi. Na słabiej odżywionych okazach świerków mogą być także widoczne niedobory mikroelementów, np. magnezu - objawem zwykle jest słabe wybarwienie igieł lub ich brązowienie i opadanie. Dobre efekty w takim przypadku daje zasilanie dolistne (w formie oprysku igieł) przy pomocy szybko działających, rozpuszczalnych w wodzie nawozów zawierających niezbędne mikroelementy (np. magnez, żelazo). Prawidłowe nawożenie roślin iglastych. Nawożenie iglaków wiosenno-letnie i jesienne >>> Autor: GettyImages Świerk serbski góruje w ogrodzie nad innymi iglakami Świerk serbskie - zastosowanie w ogrodzie Świerk serbski może być sadzony pojedynczo lub w małych grupach, w zestawieniach z drzewami o kontrastowym zabarwieniu liści i stanowiąc ozdobę raczej w dużych ogrodach. Świerki serbskie dobrze znoszą przycinanie, dlatego nadają się na formowane żywopłoty (drzewa nie łysieją od dołu w starszym wieku). Ponadto są odporne na zanieczyszczenia powietrza, dzięki czemu są często sadzone w parkach miejskich. Ze względu na gęstą i malowniczą koronę coraz częściej jest wybierany na choinki bożonarodzeniowe. Przeczytaj też: Choroby świerków - przyczyny, objawy i zwalczanie >>> Szybko rosnące drzewa iglaste >>> Przesadzanie dużych drzew iglastych >>> Autor: GettyImages Świerk kłujący najładniej wygląda jako soliter Drzewa liściaste i iglaste - czy je rozpoznasz? Pytanie 1 z 10 Jakie to drzewo?
Bug. Bug – rzeka we wschodniej Polsce, zachodniej Ukrainie i południowo-zachodniej Białorusi o długości 772 km i powierzchni dorzecza 39 420 km² (w Polsce 19 400 km², czyli 49,2%). Na terenie Ukrainy leży 10 800 km² (27,4%) obszaru zlewni, na Białorusi natomiast 9 200 km² (23,3%). Bug we Włodawie. Po lewej brzeg białoruski. Jest tak wiele rodzajów i gatunków owadów, że stanowią największą grupę zwierząt zamieszkujących naszą planetę. Owady to zróżnicowana grupa stawonogów i obejmują między innymi mrówki, motyle, gąsienice, pchły, pszczoły czy biedronki. Chociaż myślimy o niektórych owadach jak o szkodnikach, wszystkie rodzaje owadów odgrywają ważną rolę w naszym ekosystemie. brązowy pająk z żółtymi plamami na plecach Owady należą do królestwa Animalia i są klasyfikowane i grupowane według ich gromady ( Arthropoda ), klasa ( Insecta ), porządek i rodzina. Wówczas poszczególne gatunki owadów tworzą określone rodzaje. Ułatwia to identyfikację owadów i sprawdzenie, czy są niebezpieczne, czy nie. Według niektórych szacunków naukowcy zidentyfikowali ponad 900 000 różnych rodzajów owadów. Grupy te obejmują szacunkowo 30 milionów różnych gatunków owadów. ( 1 ) Z tego artykułu dowiesz się, jak rozpoznać wiele różnych rodzajów owadów, z którymi możesz się codziennie spotkać. To jedne z najczęstszych owadów pełzających i latających, które można spotkać w ogrodzie lub w domu. Identyfikacja owadów Co sprawia, że ​​owad jest owadem? Owady są rodzaj zwierzęcia identyfikowane przez fakt, że mają 3 pary nóg. Owady mają również 3 części ciała - głowę, klatkę piersiową i odwłok. Cechą charakterystyczną wszystkich gatunków owadów jest to, że mają złożone oko, co oznacza, że ​​ich oko składa się z szeregu wielu małych jednostek wzrokowych. Ponieważ wszystkie owady są bezkręgowcami, nie mają kości, ale egzoszkielet. Jest to ochronna powłoka zewnętrzna, która chroni pełzające lub latające stworzenie. Inną cechą identyfikującą wiele owadów jest to, że owady dorosłe mają skrzydła, chociaż nie wszystkie owady skrzydlate latają. Ciekawym przykładem owadów larwalnych są gąsienice, które całkowicie zmieniają się w owady skrzydlate, takie jak motyle czy ćmy. Wiele owadów, ale nie wszystkie, ma czułki. Czy owady są robakami? Wiele osób określa owady jako robaki i chociaż wszystkie owady są owadami, nie wszystkie owady są klasyfikowane jako robaki. Prawdziwe owady można rozpoznać po tym, że mają usta, które przebijają i są do bani. Generalnie ma to na celu wydobycie płynów z roślin do pożywienia. Prawdziwe błędy należą do zamówienia Hemiptera i obejmują owady, takie jak mrówki, mszyce i robaki zabójców. Dlatego owady takie jak chrząszcze, pszczoły, motyle czy biedronki nie są definiowane jako robaki w prawdziwym znaczeniu tego słowa. Należy również pamiętać, że pająki nie są owadami. Wszystko gatunki pająków mają dwa segmenty ciała: głowotułów (głowa i klatka piersiowa połączone razem) i brzuch. W przeciwieństwie do prawdziwych owadów pająki mają 8 nóg zamiast 6. Rodzaje owadów (z nazwą i zdjęciem) Przyjrzyjmy się bardziej szczegółowo niektórym typowym grupom owadów na tej liście - gatunkom owadów pełzających i latających. Mrówki Mrówki są jednymi z najpospolitszych owadów i obejmują wiele gatunków, różniących się rozmiarem i kolorem Mrówki są klasyfikowane jako prawdziwy błąd, ponieważ należą do podanej kolejności Hemiptera . Szacuje się, że do tego zakonu należy około 12500 gatunków mrówek Hymenoptera . Można je rozpoznać po smukłym ciele i tłustym brzuchu z tyłu. Najmniejsze mrówki mogą mieć zaledwie 0,03 ”(0,75 mm) i nawet 2” (52 mm). Niektóre gatunki mrówek w wieku dojrzałym rozwijają skrzydła i należą one do listy owadów latających. Mrówki żyją w koloniach i są owadami inwazyjnymi. Mrówki są bardzo ważne dla środowiska, ale w dużej liczbie mogą stać się powszechnym szkodnikiem domowym. Dla wielu ludzi radzenie sobie z mrówkami jest wyzwaniem, ponieważ mogą one atakować domy, pożerać wszystko na swojej drodze i może dać ci nieprzyjemny ukąszenie. Jeśli tak jest, możesz dowiedzieć się, jak używać naturalnych składników, aby się ich pozbyć w tym artykule . Pchły Pchły do ​​przeżycia wymagają krwi żywiciela, dlatego każda lista owadów, które są szkodnikami, będzie zawierała pchły Pchły to nielotne owady, które pełzają i wysysają krew swoich żywicieli. Te malutkie owady należą do zakonu Siphonaptera i rosną tylko do około 0,12 ”(3 mm) długości. Patrząc z bliska na zdjęcia pcheł, można zauważyć długie tylne nogi, których używają do skoków na duże odległości. Pchły są zwykle koloru od jasnobrązowego do ciemnobrązowego i mają płaskie ciała. Pchły stają się prawdziwymi szkodnikami, jeśli są w twoim domu. Ich niewielki rozmiar sprawia, że ​​trudno je znaleźć i złapać, a ich ugryzienie może powodować swędzenie, obrzęk i podrażnienie skóry. Dowiedz się, jak wyeliminować pchły z domu, ogrodu i zwierząt. Termity Termity mają skrzydła w fazie reprodukcyjnej, ale nie latają zbyt dobrze Jednym z najbardziej niszczycielskich owadów są termity, ponieważ przeżuwają drewno i mogą zniszczyć konstrukcje domów. Istnieje ponad 3000 gatunków termitów, które należą do tego samego rzędu co karaluchy i należą do tej samej rodziny Termitoidae . Termity to owady inwazyjne, które żywią się papierem, rozkładającą się materią roślinną, celulozą i łajnem. Nazwa „termit” pochodzi z łaciny i oznacza „kornik, biała mrówka”. To jest półdokładny opis, ponieważ wiele rodzajów termitów ma bardzo jasnobeżowy kolor, ale nie zachowują się jak mrówki. Termity występują w cieplejszym klimacie w Europie, Ameryce Północnej, Afryce i Ameryce Południowej. Jeśli podejrzewasz, że masz termity w swoim domu, dowiedz się, jak się pozbyć z nich szybko. Roztocza Pluskwy i ich ukąszenia są uciążliwe, jednak nie są znane z przenoszenia chorób Pluskwy to małe owady, które mogą powodować wiele niepokoju, jeśli zaatakują Twój dom. Ukąszenia pluskiew mogą powodować wypukłe czerwone plamy, które swędzą, a nawet mogą krwawić. Najczęstszymi gatunkami gryzących pluskiew są Cimex lectalurius i Cimex hemipterus . Dostaję pozbyć się tych szkodników domowych mogą stanowić wyzwanie, ponieważ mogą żyć miesiącami bez karmienia. Ponieważ mogą mieć zaledwie 1 lub 2 mm, są trudne do wyeliminowania i zwykle wymagają specjalnego traktowania pozbyć się tych pluskiew . Świerszcze Świerszcze to owady nocne, które zazwyczaj preferują miejsca chłodne, ciemne i wilgotne Świerszcze są rodzajem owadów z długimi czułkami i można je rozpoznać po ćwierkającym dźwięku w ciepłe wieczory. Świerszcze są członkami rodziny Gryllidae i istnieje około 900 gatunków świerszczy. Niektóre rodzaje świerszczy są bezskrzydłe i po prostu skaczą po ziemi, a inne mają skrzydła i latają. Wszystkie gatunki świerszczy są nocne i poruszają się skacząc. Świerszcze występują w większości regionów świata i częściej występują w krajach tropikalnych. Podobnie jak inne owady jadalne, świerszcze są źródłem białka i są powszechnie spożywane Kuchnia azjatycka . Skorki Pomimo zastraszających szczypiec, skorki nie kłują i nie są niebezpieczne Skorki są owadami w kolejności Dermaptera i są łatwe do zidentyfikowania dzięki obcęgom na tylnej części większości gatunków. Ich nazwa naukowa dosłownie oznacza „skrzydła ze skóry” i to opisuje ich skrzydła, które są rzadko używane i wydają się stanowić część ich ciała. Istnieje około 12 000 gatunków tych małych brązowych owadów nocnych. Podczas ciepłej pogody skorki spędzają czas na świeżym powietrzu, żerując na roślinach. Wchodzą do domów, garaży i innych budynków, aby znaleźć schronienie podczas zimnej pogody. Booklice Booklice to rodzaj małych owadów, które mogą być półprzezroczyste / białe lub brązowo-szare Booklice zawdzięcza swoją nazwę, ponieważ często żywi się starymi książkami. Te pasożytnicze wszy są gatunkami owadów w kolejności Psocoptera . Inne popularne nazwy tych malutkich owadów to kornikowate lub korniki. Chociaż niektóre gatunki wszy mają skrzydła, nie latają. W niektórych przypadkach wlice książkowe mogą stać się prawdziwymi szkodnikami, szczególnie w bibliotekach lub jeśli masz dużą kolekcję starych książek. Karaluchy Chociaż wiele gatunków karaluchów ma skrzydła, nie wszystkie z nich są dobrymi owadami latającymi, a większość z nich w ogóle nie lata Karaluchy, w skrócie zwane karaluchami, to powszechny inwazyjny szkodnik domowy, który może szybko kolonizować domy. Pierwszy znak inwazja karaluchów mogą to być małe odchody lub widzenie, jak ktoś ucieka po włączeniu światła. Do zakonu należy około 4600 gatunków karaluchów Blattodea . Najczęstszy karaluch ( Germańska Blattella ) to typ, który zwykle występuje w domach. Karaluchy mają zazwyczaj kolor od czerwono-brązowego do czarnego i występują w wielu rozmiarach. Niektóre z najmniejszych gatunków karaluchów mogą mierzyć nieco ponad 1 mm, a największy ma 3,8 ”(10 cm) długości. Niektóre gatunki mają skrzydła i potrafią latać, a odporne płocie mogą przetrwać arktyczne mrozy. Jeśli w domu nękają cię karaluchy, dowiedz się, jak się pozbyć z nich naturalnie. Koniki polne Koniki polne mogą być kolorowymi owadami, ale wiele z nich ma zielone, brązowe lub szare kolory do kamuflażu Konik polny to gatunek owadów zamieszkujących ziemię, które są znane ze swojej zdolności do skakania. Te owady żujące rośliny należą do podrzędu Caelifera . Ze względu na swój żywy apetyt niektóre gatunki koników polnych mogą stać się inwazyjnymi szkodnikami dla rolników. To właśnie wtedy, gdy koniki polne stają się milionami szarańczy, mogą wyrządzić największe szkody uprawom. Koniki polne mogą być również bardzo kolorowymi owadami. Chociaż koniki polne są powszechne zielone owady niektóre gatunki koników polnych mogą mieć jasnoniebieskie, żółte, czerwone i pomarańczowe znaczenia. Niektóre kolorowe koniki polne mogą mieć również czarne, białe i żółte paski. Gąsienice i jedwabniki Gąsienice mają 6 prawdziwych nóg, jak wszystkie owady, a także fałszywe nogi zwane prolegami Gąsienice i jedwabniki to jedne z najbardziej fascynujących i największych owadów pełzających, jakie znajdziesz. Te kolorowe owady są gąsienicami w stadium larwalnym i stają się ćmami lub motylami. Do rzędu należą zarówno gąsienice, jak i jedwabniki Lepidoptera. Niektóre gatunki gąsienic mogą być również jednymi z najbardziej kolorowych owadów, jakie spotkasz w swoim ogrodzie. Na przykład pastel Zielony , Pomarańczowy, czarny , a żółty to tylko niektóre z kolorów, które można znaleźć w gąsienicach. Te długie pędraki mogą być również typami kolczastych lub futrzane gąsienice . Jedwabniki zamieniają się w jedwabnik i są głównym źródłem jedwabiu w Chinach. Przeczytaj więcej o wielu rodzaje gąsienic i jak zidentyfikować gatunki kłujących gąsienic . Rybik cukrowy Rybiki srebrne lubią wilgotne siedliska i można je znaleźć na całym świecie Srebrna rybka zawdzięcza swoją nazwę srebrzystemu wyglądowi i rybim ruchom podczas pełzania po dnie. Ten mały nielatający bezskrzydły owad jest w porządku Zygentoma a jego nazwa naukowa to Lepisma saccharina . Te małe owady z długimi czułkami są zwykle aktywne w nocy i poruszają się bardzo rozległe. Zwykle w budynkach mieszkalnych rybki można znaleźć w łazienkach, pod zlewami, wokół wanien lub w starych książkach. Rodzaje owadów latających Chociaż zwykle myślimy o owadach jako o szkodnikach lub robakach, które atakują domy, istnieje również wiele rodzajów fascynujących owadów latających. Przyjrzyjmy się bardziej szczegółowo niektórym z najczęściej latających owadów skrzydlatych. Motyle Motyle to kolorowe owady latające, które można znaleźć na całym świecie z wyjątkiem Antarktydy Motyle są w kolejności Lepidoptera, czyli takiej samej jak gąsienice i ćmy. Istnieje ponad 18 500 gatunków motyli, które wyłaniają się z poczwarek lub kokonów po metamorfozie gąsienic. Te piękne i pełne wdzięku skrzydlate owady znane są z jasnych kolorów. Trochę rodzaje motyli może mieć czarne skrzydła z efektownymi fluorescencyjnymi kolorami. Inne mogą mieć skomplikowane kolorowe wzory na dużych skrzydłach. Motyle są również ważnymi owadami, ponieważ pomagają w zapylaniu kwiatów. Ćmy Ćmy należą do rzędu Lepidoptera, podobnie jak motyle, a większość z nich to owady nocne Blisko spokrewniony z motylami występuje ponad 160 000 gatunków ćmy. Chociaż wiele ciem ma zwykłe brązowe kolory, istnieje wiele przykładów pięknie ubarwionych motyli. Niektóre gatunki ćmy mają największą rozpiętość skrzydeł spośród wszystkich owadów, z niektórymi rozpiętościami do 12 ”(30 cm). Niektóre ćmy mogą mieć skrzydła niebieskie, różowe, w paski lub misternie wzorzyste. Komary Komary to powszechne owady występujące na całym świecie Podobnie jak wszystkie owady latające, komary mają skrzydła, 3 pary nóg i podzielone na segmenty ciało. Komary należą do rodziny Culicidae uszeregowane Diptera i są znane ze swojej zdolności do przebijania skóry, wysysania krwi i przenoszenia chorób. Spośród 3500 gatunków komarów tylko samice żywią się krwią. Ugryzienie przez komara może spowodować swędzący, obrzęk i wysypkę. Komary są również rodzajem much i są w tej samej kolejności, co te skrzydlate owady, ponieważ mają tylko jedną parę skrzydeł. Nauczyć się jak odstraszać komary naturalnie i co robić w przypadku nieprzyjemnego ukąszenia komara . Muchy Mucha domowa (Musca domestica) jest jednym z najczęściej występujących owadów w wielu częściach świata Muchy też są w klasie Insecta uszeregowane Muchówki, który jest zidentyfikowanyprzez owady zawierające tylko dwa zamówienie zawiera szacunkowo 1 milion gatunków. Niektóre rodzaje much to muchy końskie, komary, muchy żurawi i zwykła mucha domowa. Muchy są zwykle postrzegane jako zwykłe szkodniki domowe, ponieważ są uciążliwe i mogą przenosić choroby i infekcje, takie jak biegunka i zapalenie spojówek. Czytać o naturalne sposoby na pozbycie się much i chroń swoją rodzinę od chorób przenoszonych przez muchy. Pszczoły Pszczoły to owady zapylające, które w przyrodzie pełnią bardzo ważną rolę Pszczoły mogą być jednym z najbardziej pożytecznych owadów dla ludzi, ponieważ nie tylko zapylają kwiaty, ale wiele gatunków produkuje miód. Pszczoły należą do nadrodziny Apoidea co czyni je blisko spokrewnionymi z osami. Podobnie jak mrówki, te latające owady żyją w koloniach, w których królowa króluje nad wszystkimi innymi pszczołami. Pszczoły można łatwo rozpoznać po ich czarnym ciele, 2 parach skrzydeł i żółtych pasmach na brzuchu. Pszczoły również żądlą, co może powodować ból przypominający igłę, obrzęk, a czasem reakcje alergiczne. Osy Osy są powszechnie postrzegane jako szkodniki, ponieważ atakują ule i żerują na rodzimych owadach W przeciwieństwie do pszczół osy są postrzegane raczej jako pospolity szkodnik niż pożyteczny owad. Chociaż osy są spokrewnione z pszczołami i mrówkami, są samotnymi owadami. Jednak niektóre pospolite gatunki os, takie jak szerszenie i żółte kurtki, żyją w gniazdach rządzonych przez osę królową. Osy są zwykle mniejsze od pszczół, mają smukłe ciało, 2 pary skrzydeł i parę czułek na głowie. Zwykle mają podobne znaczenia do pszczół z żółtymi i czarnymi pasami na brzuchu. Inną różnicą między osami a pszczołami jest to, że osy są bardziej agresywne i działają jak drapieżniki. Znajdź o niektórych naturalne sposoby odstraszania os na dobre. Chrząszcze Rodzaje chrząszczy - Istnieje wiele gatunków opalizujących zielonych chrząszczy, takich jak Green June Beetle Chrząszcze są jednym z najbardziej fascynujących gatunków owadów i stanowią około 40% wszystkich owadów na świecie. Do rzędu należą wszystkie gatunki chrząszczy Coleoptera . Chrząszcze mogą być również bardzo kolorowymi owadami, a ich egzoszkielet może być czarny, pomarańczowy, czerwony i opalizujący na zielono. Jedną z cech charakterystycznych chrząszczy jest ich utwardzona przednia para skrzydeł. Chociaż chrząszcze są owadami skrzydlatymi, nie wszystkie z nich potrafią latać. Chociaż chrząszcze są ważną częścią ekosystemu, niektóre gatunki chrząszczy, takie jak stonka ziemniaczana, są postrzegane jako szkodniki zewnętrzne. W niektórych kulturach chrząszcze i larwy chrząszczy są używane jako źródło pożywienia, ponieważ są bogate w białko. Dalsze lektury: fascynujące informacje na temat różnych rodzaje chrząszczy . Biedronki Najpopularniejszy rodzaje biedronek mają czerwone ciało z czarnymi plamami Biedronki (biedronki) nie są prawdziwymi owadami, ale w rzeczywistości typem skrzydlatych, latających chrząszczy. Te latające owady należą do rodziny Coccinellidae i może mieć kolor czerwony, żółty lub pomarańczowy. Istnieje ponad 6000 gatunków biedronek, które zwykle identyfikuje się po czarnym oznaczeniu na ich ochronnej skorupie. Biedronki są również małym, ale pożytecznym owadem latającym, ponieważ żywią się mszycami i innymi popularnymi szkodnikami ogrodowymi. Dalsze lektury: fascynujące informacje na temat różne gatunki biedronek . Ważki Ważki są zwinnymi owadami latającymi i większość z nich żyje na obszarach tropikalnych Jeśli chodzi o różne rodzaje owadów skrzydlatych, to ważki są jednymi z najbardziej interesujących. Ważki należą do zakonu Odonata i charakteryzują się wydłużonym korpusem i dużymi przezroczystymi skrzydłami. Ważki są również dobrze znane ze swoich jasnych i atrakcyjnych opalizujących kolorów, od zielonego do metalicznego niebieskiego. Chociaż ważki występują na większości kontynentów, są klasyfikowane jako owady tropikalne. Są również płodnymi lotnikami, a niektóre gatunki osiągają prędkość do 60 mil na godzinę (97 km / h)! Robaczek świętojański Świetliki to nocne owady, które świecą w ciemności Świetliki są spokrewnione z chrząszczami, ponieważ należą do zakonu Coleoptera . Naukowa nazwa tych małych świecących owadów to Lampyridae, a rodzina liczy około 2100 wygląda orzech Nazwa „świetliki” lub „błyskawice” pochodzi od ich zdolności do świecenia w ciemności. Te latające owady zamieszkują kraje tropikalne i umiarkowane i o zmierzchu wytwarzają żółte, zielone lub różowawe światła w brzuchach. Odkryj wiele rodzaje owadów zielonych (ze zdjęciami) . Powiązane artykuły: Rodzaje zwierząt: klasy, gatunki, kategorie i więcej Kłujące i trujące gąsienice ze zdjęciami Rodzaje pająków z przewodnikiem identyfikacji
Banany, które spotykamy w sklepach, są produkowane głównie w Chinach, Indiach, na Filipinach, w Ugandzie, Brazylii, Ekwadorze, Kostaryce i Kolumbii. Największymi importerami są Stany Zjednoczone, Kanada i Europa. Pochodzą prawdopodobnie z Półwyspu Malajskiego – obecnie rośnie ich najwięcej w Indiach, skąd zresztą rozpoczęła
Grujecznik (Cercidiphyllum) Grujecznik pochodzi z Japonii i jest uważany za jedno z drzew o najładniej przebarwiających się liściach. Rodzaj “grujecznik”, obok coraz powszechniejszego w Polsce grujecznika japońskiego (Cercidiphyllum japonicum), obejmuje także gatunek grujecznik wspaniały (C. magnificum), który jest endemitem dla japońskiej wyspy Honsiu i jest trudniejszy w uprawie. Łacińska nazwa grujecznika - Cercidiphyllum - oznacza roślinę podobną do judaszowca (Cercis). Jak wygląda grujecznik Grujecznik jest drzewem dorastającym w naturze do 30 m wysokości, przez co jest najokazalszym drzewem Japonii. W Polsce jego wysokość nie przekracza 10-12 m. Często wytwarza więcej niż jeden pień. Jego korona ma kształt szerokostożkowy lub kulisty. Liście grujecznika są zaokrąglone i zaopatrzone w ogonek. Ich kształt nie jest niezwykły, za to zmiany ich barwy z pewnością Cię zachwycą! Wiosenne, rozwijające się liście mają kolor fioletowoczerwony. Dojrzałe, letnie liście są sinozielone, z jaśniejszą dolną stroną blaszki. Cała feeria barw ukazuje się natomiast jesienią, ponieważ liście przebarwiają się początkowo na żółto, a następnie na pomarańczowo i czerwono. Zmiana kolorów następuje stopniowo, więc przez długi okres możesz podziwiać drzewo, na którym jednocześnie znajdują się liście w odcieniach żółci, pomarańczu i czerwieni. A jeśli te kolory to jeszcze dla Ciebie za mało, przygotuj się na doznania zapachowe, ponieważ tuż przed opadaniem liście wydzielają niezwykły, przyjemny zapach. Aromat opadających liści różni się między odmianami i może Ci przypominać zapach różnych owoców. Nazwy odmian grujecznika często odnoszą się do owocu, którego zapach przypomina woń opadających liści danej odmiany. Grujecznik jest rośliną dwupienną, kwiaty męskie i żeńskie występują na innych osobnikach. Kwiaty grujecznika są niepozorne i nie mają żadnego znaczenia ozdobnego, dlatego obydwie formy są tak samo ozdobne. Właściwości i zastosowanie grujecznika Jako roślina wybitnie ozdobna, grujecznik zasługuje na dobrze widoczne miejsce. Możesz go posadzić jako soliter lub w grupie, a także na pierwszym planie przed zagajnikiem większych drzew. Grujecznik dobrze znosi cięcie, jest więc doskonałym wyborem na żywopłot. Wysoki żywopłot z grujecznika będzie niepowtarzalną ozdobą dużego ogrodu lub parku. Wśród odmian grujecznika znajdziesz także formy płaczące, które wyjątkowo okazale prezentują się nad zbiornikami wodnymi lub jako najwyższy element dużego ogrodu skalnego. Najpopularniejsze odmiany grujecznika Grujecznik japoński - szybko rosnące i łatwe w uprawie drzewo Grujecznik japoński ‘Tidal Wave’ o płaczącym, malowniczym pokroju Grujecznik japoński ‘Peach’ jesienią wydziela zapach brzoskwiniowy Wymagania grujecznika Grujecznik jest łatwy w uprawie, chociaż powinieneś mu zapewnić odpowiednie warunki, aby rósł szybko i mocno. Najlepszym miejscem do uprawy grujecznika będzie lekki półcień. Jeśli posadzisz go w pełnym słońcu, starannie go podlewaj, ponieważ na słonecznym stanowisku gleba szybko przesycha. Grujecznik lubi wysoką wilgotność gleby, postaraj się nie dopuszczać do jej zbytniego przesychania. Drzewo dobrze znosi niskie temperatury, ale zwykle nie jest przygotowane na jesienne przymrozki, które powodują uszkodzenie najmłodszych, niezdrewniałych wierzchołków pędów. Posadź je w zacisznym miejscu, aby zminimalizować te uszkodzenia. Uprawa i pielęgnacja grujecznika Przemarzanie końcówek pędów grujecznika jest zupełnie normalne, nie musisz się tym martwić. Wiosną po prostu odetnij suche części pędów, a Twój grujecznik wypuści wiele młodych pędów z nieuszkodzonych, starszych pąków. Nie zapominaj o podlewaniu grujecznika, a także o jego nawożeniu. Coroczne wiosenne zasilenie rośliny wieloskładnikowym nawozem mineralnym lub kompostem dostarczy jej potrzebnych składników i poprawi kondycję i siłę wzrostu. Czym wyróżniają się nasze sadzonki? Zależy nam na tym, aby każda, opuszczająca naszą szkółkę roślina była zdrowa, silna i dobrze przekorzeniona w pojemniku, w którym rośnie. Dzięki temu możesz ją posadzić w dowolnym terminie, a jeśli dysponujesz odpowiednio przygotowaną glebą i właściwym stanowiskiem, możesz liczyć na 100% przyjęcia.

Olcha to drzewo, które posiada wiele właściwości. Zarówno kora olchy, jak i liście służą do tworzenia naparów i mieszanek wspomagających leczenie wielu dolegliwości, a drewno olchowe to surowiec wykorzystywany w budowie (np. olcha czarna). Ponadto uprawa i pielęgnacja olchy nie wymagają wiele pracy, co skłania do uprawy tej rośliny.

Bogowie greccy według mitologii greckiej to rasa potężnych, nieśmiertelnych istot. Swoje panowanie nad światem rozpoczęli po erze tytanów. Wśród pierwszych sześciu bogów znaleźli się Zeus, Hera, Hestia, Posejdon, Demeter i Hades, którzy pokonali swojego ojca Kronosa I w Tytanomachii. Bogowie zamieszkiwali Olimp - najwyższą spośród greckich gór, z której szczytu mogli obserwować i kierować losem ludzi. Stanowią bardzo ważny element europejskiej kultury. Jakie były atrybuty bogów greckich? Jak wyglądali i jaki brzmiały ich imiona? Zobacz film: "Wysokie oceny za wszelką cenę" spis treści 1. Czym jest mitologia grecka? 2. Lista bogów greckich Główni bogowie greccy Poboczni bogowie greccy 3. Atrybuty bogów greckich rozwiń 1. Czym jest mitologia grecka? Mitologia grecka jest to zbiór mitów, przekazywanych poprzez starożytną grecką tradycję. Są to opowieści o herosach i bogach, wyjaśniające funkcjonowanie świata, jego powstanie i historię oraz miejsce, jakie zajmuje w nim człowiek. Mitologia grecka stanowiła źródło wiedzy na temat świata i na jej podstawie rozwijano normy etyczne obowiązujące ludzi. Wiedza płynąca z mitów nigdy nie stanowiła jednak jedynej obowiązującej prawdy - otwarta była na krytykę, polemikę oraz dyskurs. Najstarszymi źródłami wiedzy o mitologii greckiej są dzieła Hezjoda i Homera. Była inspiracją dla kolejnych twórców do tego stopnia, że wciąż pojawiały się nowe wątki, które miały za zadanie odzwierciedlać relacje zachodzące między ludźmi a bogami. Miały służyć wyznaczaniu granic, których ludzie nie mogli przekraczać. Zobacz także: Mitologia ta, poprzez mitologię rzymską, która w sposób znaczny do niej nawiązuje, stała się dziedzictwem kultury europejskiej i wciąż jest obecna w różnych przejawach życia społecznego. Jej ślady można odnaleźć w New Age, horoskopach, astrologii, w kulcie i współczesnych ruchach rekonstrukcjonistycznych. Religię grecką próbuje ożywić Hellenizm. 2. Lista bogów greckich Wśród bogów greckich możemy wyróżnić głównych, najlepiej znanych, odgrywających w mitologii znaczące role, oraz pobocznych, o których mitologia mówi stosunkowo niewiele. Główni bogowie greccy Oto 14 głównych bogów greckich: Zeus (wg mitologii rzymskiej Jowisz lub Jupiter) - najważniejszy, król bogów, bóg sprawiedliwości, honoru, nieba i piorunów; mąż Hery; Hera (wg mitologii rzymskiej Junona) - królowa bogów, bogini rodziny i małżeństwa, a także kobiet wychodzących za mąż; żona Zeusa; Hades (wg mitologii rzymskiej Pluton) - bóg podziemi i zmarłych, mąż Persefony; Hefajstos (wg mitologii rzymskiej Wulkan) - bóg kowali, złotników, ognia i technologii; Hestia (wg mitologii rzymskiej Westa) - bogini domowego ogniska; Hermes (wg mitologii rzymskiej Merkury) - bóg podróżników, bardów, także złodziei i kupców, opiekun posłańców; Dionizos (wg mitologii rzymskiej Bachus) - bóg dobrej zabawy, wina, płodności, teatru, dzikiej natury, wina i winorośli; Demeter (wg mitologii rzymskiej Ceres) - bogini urodzaju, płodności ziemi, rolnictwa i upraw; matka Persefony; Posejdon (wg mitologii rzymskiej Neptun) - bóg mórz, rzek i jezior, trzęsień ziemi, huraganów i burz; mąż Amfitryty; Ares (wg mitologii rzymskiej Mars) - patron wojowników, bóg wojny i walki; Apollo (wg mitologii rzymskiej Apollo) - bóg światła, słońca, prawdy, muzyki, poezji, wyroczni i łucznictwa; brat Artemidy; Atena (wg mitologii rzymskiej Minerwa) - bogini mądrości, matematyki, strategii, cywilizacji, działań wojennych, prawa, sprawiedliwości, umiejętności i zwycięstwa; Artemida (wg mitologii rzymskiej Diana) - bogini księżycowego światła, lasów, gór, zwierząt, łowów, roślinności i płodności, wielka łowczyni; siostra Apolla; Afrodyta (wg mitologii rzymskiej Wenus) - bogini miłości, pożądania, piękna, przyjemności, ogrodów, wiosny i kwiatów. Poboczni bogowie greccy Wśród pobocznych, mniej znanych bogów możemy wyróżnić: Acheloosa; Ariadnę; Asklepiosa; Amfitrytę; Boreasza; Britomartis; Chione; Dejmosa; Delfis; Eris; Enyo; Ejlejtyję; Erosa; Eola; Eurosa; Eubolosa; Fobosa; Forkisa; Ganimedesa; Hekate; Hypnosa; Hebe; Heraklesa; Higieję; Hymenajosa; Iris; Keto; Kirke; Kymopoleję; Karmanor; Morfeusza; Maję; Melinoe; Muzy; Nemezis; Nike; Notusa; Persefonę; Pana; Psyche; Priap; Palajmona; Selene; Tanatosa; Tyche; Trytona; Triptolemosa; Zefira. 3. Atrybuty bogów greckich Każde bóstwo miało przypisany do siebie atrybut i zadanie do wykonania. I tak przykładowo Posejdon, jako bóg mórz i oceanów, trzymał w dłoni trójząb. Zeus, brat Posejdona i władca wszystkich bogów walczył piorunami, z którymi do dziś jest kojarzony. Innym znanym atrybutem Zeusa jest Egida - tarcza, wykonana dla niego przez Hefajstosa. Okuta była skórą kozy Almatei, na jej środku umieszczono głowę Meduzy (jednej z trzech gorgon), tarcza ta zapewniała Zeusowi zwycięstwo w każdej walce. Atrybutem Hadesa były klucze oraz berło, Apolla - lira i drzewo laurowe, Ateny - sowa i drzewo oliwne, a Hestii piec kuchenny z ogniem. Helios kojarzony był ze Słońcem i czterema rumakami, a Eros ze strzałami i łukiem. Znajomość mitologii greckiej, imion bogów i ich atrybutów przydaje się w czasie całej edukacji szkolnej, ponieważ mnóstwo utworów do niej nawiązuje. We współczesnej kulturze istnieje mnóstwo odwołań do mitologii greckiej, bez znajomości której ich znaczenie może pozostać niezrozumiane. polecamy
Dąb (Quercus) Rodzaj Dąb ( Quercus) należy do rodziny bukowatych ( Fagaceae) i obejmuje ok. 500 gatunków. Większość dębów to okazałe, długowieczne drzewa. Większość gatunków dożywa kilkuset lat, a niektóre egzemplarze nawet tysiąc. W wielu kulturach dąb jest symbolem siły i zdrowia. Obok gatunków, znane są także liczne
Cuda natury w Polsce, czyli miejsca, które każdy powinien odwiedzić chociaż raz w życiu. Przyjrzyjmy się tym propozycjom! Przełęcz Liliowe To łagodna przełęcz głównej grani Tatr. Stanowi granicę między Tatrami Wysokimi a Zachodnimi, przebiega tędy również granica polsko-słowacka. Położona jest dość wysoko, bo na 1952 m Jej nazwa pochodzi od pełnika alpejskiego, rośliny zwanej tradycyjnie „lelują”. Przełęcz Liliowe to doskonały kierunek dla piechurów, którzy mają ochotę na przyjemny spacer w malowniczych okolicznościach. Polana Chochołowska (Tatry Zachodnie) Znakiem rozpoznawczym tej tatrzańskiej doliny są krokusy. Warto więc wybrać się tu na wycieczkę z aparatem. Kiedy? Przede wszystkim wczesną wiosną (uwaga, krokusy każdego roku kwitną o nieco innej porze). Teren Polany Chochołowskiej jest łagodny, dlatego przyciąga wielu turystów. Wieczorem robi się pusto – kto zdecyduje się na nocleg w tutejszym schronisku będzie miał okazję zaznać chochołowskiego spokoju. Cis Henrykowski (województwo dolnośląskie) Staruszek. Jego wiek szacuje się na około 1250 lat, co zapewnia mu tytuł najstarszego drzewa w Polsce. Cis Henrykowski nie jest imponujących rozmiarów – liczy 10,5 m wysokości i 425 cm w obwodzie. Może nie jest tak potężny jak słynny Dąb Bartek (swoją drogą to imponujące drzewo podpierane metalowymi konstrukcjami również trzeba zobaczyć). Rośnie w Henrykowie Lubańskim w województwie dolnośląskim. Ucierpiał z powodu wichury, w XIX wieku został zaatakowany przez kozaków… szablami. Trzeba się spieszyć, drzewo zaczęło usychać. Babia Góra (Beskid Zachodni) Jeśli przyjdzie Ci do głowy zdobycie korony polskich gór, prędzej czy później postawisz tu stopę. Babia Góra to najsłynniejszy masyw górski Beskidu Żywieckiego. Jego najwyższy szczyt – Diablak (1725 m), jest jednocześnie najwyższym szczytem całych Beskidów Zachodnich, czy inaczej – nie licząc tatrzańskich wzniesień, najwyższym polskim szczytem. Widoki? Wspaniałe! Krzywy Las (Pomorze Zachodnie) Zachwycił się nim internet. „Nie uwierzycie, że to miejsce istnieje naprawdę" – głosiły nagłówki. Istnieje, i to w Polsce, w województwie zachodniopomorskim. Krzywy Las to prawdziwy ewenement. Rośnie w nim około 300 zdeformowanych sosen zwyczajnych (nie takich znowu zwyczajnych) zasadzonych w latach 30. XX wieku. Czemu zawdzięczają swoją wyjątkową figurę? Teorii jest sporo – nie brakuje tych, które zaangażują w sprawę siły kosmiczne. Najbardziej prawdopodobne wydaje się, że drzewa były tak kształtowane przez lokalnych rzemieślników do celów stolarskich lub szkutniczych. Niektórzy twierdzą, że w czasie wojny drzewka zostały rozjechane przez czołgi, zimą przymarzły do ziemi i wiosną odrosły w wyjątkowej formie. Czarna Hańcza Witaj na Suwalszczyźnie! Fakt, trudno będzie się nie zakochać. Rzeka wypływa z Hańczy, najgłębszego jeziora w Polsce. Znajduje się na niej popularny, prowadzący Kanałem Augustowskim, szlak kajakowy. Liczy około 85 km i trzeba przeznaczyć 4-6 dni na jego pokonanie. Widoki z perspektywy kajaka warte każdego wysiłku. Korzeniowy Dół (województwo lubelskie) Wąwóz Korzeniowy Dół znajduje się 2 kilometry od Kazimierza Dolnego. Na początku był zwykłą drogą, przez lata żłobiły go woda i koła wozów. Przyczyniły się do tego również podłoże (bardzo żyzna gleba lessowa) oraz drzewa, które stworzyły rusztowanie wąwozu. Dlatego rośnie tu wiele gatunków roślin. Pojezierze Drawskie (Pomorze Zachodnie) Jeśli jeziora i lasy to dla ciebie idealne połączenie. Na Pojezierzu Drawskim będziesz w raju. Tłumy mniejsze niż na Mazurach, powierzchnia lasów znacznie powyżej średniej krajowej, 12 rezerwatów przyrody i 3 obszary chronionego krajobrazu. Kolejny powód: szlaki rowerowe. Jest ich tu ponad 20! Park Krajobrazowy Podlaski Przełom Bugu (województwo lubelskie) Meandrujący Bug sprawia, że to niezwykle urokliwe miejsce. Zachęca tym samym aż 141 gatunków ptaków (w tym wiele rzadkich) do zakładania gniazd i stanowi dom dla ponad 760 gatunków roślin. Długość parku Podlaski Przełom Bugu w linii prostej wynosi ok. 65 km, szerokość od 3 do 6 km. Jezioro Turkusowe (Pomorze Zachodnie) Czy turkus musi być zarezerwowany dla egzotycznych mórz? Niekoniecznie, a przekonamy się o tym na Wyspie Wolin. Woda Jeziora Turkusowego swój kolor zawdzięcza rozpuszczonym związkom wapnia oraz białemu wapiennemu dnu. Jezioro liczy dopiero 71 lat, powstało po tym, jak podziemna rzeka zalała wyrobisko po dawnej kopalni kredy. Kolorowe Jeziorka (Dolny Śląsk) Barwa wody to fascynujący temat, więc kontynuujemy podróż. W Rudawskim Parku Krajobrazowym czekają na nas aż cztery wspaniałe jeziorka. Jedno z nich jest zielone, drugie purpurowe, trzecie żółte i czwarte – błękitne. Skąd się tu wzięły? Tym razem to pozostałości po kopalni pirytu. A ich kolor? Czego tu nie ma! Miedź, żelazo, chalkopiryt, sfaleryt, galena, boulangeryt, jamesonit, bournonit, chalkozyn, tetraedryt, limonit, syderyt, kalcyt, dolomit, wezuwian, zoizyt, pistacyt, fluoryt, ilmenit i tytanit… Pielgrzymy (Dolny Śląsk) Nie, to nie są nowoczesne rzeźby. Wręcz przeciwnie – ich wiek szacuje się na ok.… 300 milionów lat. Pielgrzymy to trzy granitowe skały położone na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego. Uchodzą za jedną z najpiękniejszych grup skalnych w całych Karkonoszach. Liczą nawet 25 m wysokości, a z ich szczytu rozciąga się niezwykły widok na Śnieżkę. Skały Rzędkowickie Wyżyna Krakowsko-Częstochowska Wapienne skały przyciągają wspinaczy. Nic dziwnego, Skały Rzędkowickie ciągną się aż przez dwa kilometry, osiągają 30 metrów wysokości, są bardzo różnorodne – pełne wgłębień, szczelin i grot. Jezioro Jeziorak (Mazury Zachodnie) Najdłuższe jezioro w Polsce (27,5 km), piękne lasy w okolicy, liczne wyspy i legenda kultowego Pana Samochodzika. Główny bohater książki Zbigniewa Nienackiego szukał tu skarbów zrabowanych podczas II wojny światowej. Sam autor znalazł inne skarby – spokój i piękno będące źródłem jego natchnienia. Jeziorak to świetne miejsce nie tylko na weekend. Królewski Głaz (Pomorze Zachodnie) Chciałoby się powiedzieć – twardziel. Na miejsce, w którym się znajduje (okolice Wyspy Chrząszczewskiej), przybył samodzielnie… ze Szwecji (dodajmy – dzisiejszej Szwecji, bo wszystko rozegrało się ok. 14 tysięcy lat temu). Wędrówkę znacząco ułatwił głazowi lądolód. Królewski Głaz swoją nazwę zawdzięcza Bolesławowi Krzywoustemu, który miał na nim stać, gdy przyjmował defiladę. Nie jest już tak imponujący, jak kiedyś. W XIX wieku wykorzystano jego fragmenty do budowy dróg. Sprawdź, jak wygląda 15 polskich cudów natury >> Źródło:
Spójrz na kwiaty. Drzewo morwy czerwonej ma męskie i żeńskie kwiaty na tej samej roślinie. Zielone kwiaty są małe. Kwitnie wiosną, a dwa miesiące po kwitnieniu produkuje jagody o długości do 1 ½ cala i czerwone, gdy są niedojrzałe. Po dojrzewaniu jagody stają się ciemno-purpurowe lub czarne. Owoce plami chodniki i inne elementy
Upał nie upał, ptaki same się nie poobserwują 😀 Z takim hasłem na ustach wydłużyłem sobie drugi weekend lipca o wolny piątek i ruszyłem w teren. Celem był Strzelecki Park Krajobrazowy i przepiękne nadbużańskie łąki. Wyjazd ten miał być też okazją do testów nowej lornetki. Co udało mi się wypatrzeć w Strzeleckim Parku Krajobrazowym i jak spisał się nowy sprzęt? Dowiecie się czytając poniżej. Dolina Bugu i typowy dla niej widok – gąsiorek na rzepaku Dolina BuguBirdwatchingStrzelecki Park KrajobrazowyPtaki nadbużańskich łąkLista zaobserwowanych gatunkówDolina Bugu – porady na wyjazd Dolina Bugu Dolina Bugu to bardzo ciekawy przyrodniczo teren. Dziewicze lasy, rozległe, pełne dzikich kwiatów łąki, gęste śródpolne kępy drzew i niskopiennych krzewów i rzeka, dzika i niedostępna. Wszystko to stanowi prawdziwe bogactwo naturalne, którego trudno nie docenić. Rzeka Bug przez to, że stanowi naszą wschodnią granicę z sąsiadami, którzy nie należą do Unii Europejskiej nadal pozostaje dzika. Krajobraz wkoło rzeki pozostaje niezmieniony od lat, a częste patrole Straży Granicznej powodują, że mało kto się tam zapuszcza. W efekcie na tereny te wywierana jest dość nikła presja człowieka, a to bezpośrednio wpływa na bogactwo fauny. Powodów przez które dolina Bugu stała się celem mojej wyprawy było jednak więcej. Jednym z nich był fakt, że w tych okolicach stosunkowo łatwo o spotkanie z ptakiem drapieżnym, który na Lubelszczyźnie nie należy do rzadkości, a mimo to nadal nie miałem okazji go podziwiać. Mowa tutaj o trzmielojadzie, który upodobał sobie nadbużańskie łąki na żerowiska. Mając więc jasno sprecyzowane cele na weekend, wybrałem się z kolegą Łukaszem na 3 dniowy birdwatching. Myszołów na beli siana – krajobraz typowy dla łąk po sianokosach Birdwatching Od wiosennej wyprawy nad Bałtyk na Akcję Bałtycką (relacja z wyprawy – gdzie mój stary sprzęt uległ destrukcji, radziłem sobie bez lornetki. Przecież zawsze wychodząc na ptaki mam ze sobą aparat, a obiektyw 150-600 pozwala sięgnąć okiem całkiem daleko. Zauważyłem jednak, że podczas ostatnich moich wypraw lista zaobserwowanych gatunków lekko się skurczyła. Tym razem zabrałem ze sobą nową lornetkę od firmy Ecotone, model KAMAKURA AD-7. Recenzja tego sprzętu już niedługo pojawi się w dziele Ekwipunek! Dziś tylko wspomnę, że przewagę jaką daje dobry sprzęt optyczny odczułem już po godzinie przebywania w terenie. Kwokacz Weekendowe obserwacje rozpocząłem samemu. Czekają na Łukasza penetrowałem łąki i trzcinowiska w okolicy miejscowości Nowy Dwór. Już z daleka udało mi się wypatrzyć piękną zalaną wodą łąkę z kilkoma belkami siana. Przy wodzie od razu dostrzegłem całą masę czajek, łęczaków, samotników i kwokaczy. Zająłem miejsce pod jednym ze stogów skoszonej trawy, okryłem się prowizorycznym kamuflażem i czekałem. Ptaki niezbyt się mną interesowały, ale też wybrały drugi koniec sporej wielkości kałuży na żer. Podczas kilku godzin przeleżanych na łące w przyjemnym cieniu przewinęło się przede mną naprawdę sporo pięknych gatunków. Okrążenie nad kałużą zrobiły nawet 3 rycyki, ale niestety nie zdecydowały się wylądować. Za to czajki fruwały mi nad głową całymi stadami. Kiedy poranek ustąpił miejsce i dzień osiągnął pełnie swojego znaczenia słońce piekło niemiłosiernie a światło do zdjęć już zupełnie się nie nadawało. Południe spędziłem zatem odpoczywając w cieniu wiejskiego pleneru. Z Łukaszem spotkaliśmy się po południu i ruszyliśmy w trasę. Po drodze nad wschodnią granicę wstąpiliśmy w okolice Chełma na ścieżkę Motylowe Łąki. Krótki spacer skończył się kilkoma podejściami do fotografii makro i kilkunastoma bolesnymi ukąszeniami gzów. Jak się okazało to dopiero początek walki! Kraśnik pięcioplamek – motyle podczas kopulacji Strzelecki Park Krajobrazowy Dolina Bugu roztoczyła przed nami całe swoje bogactwo, a my zamierzaliśmy cieszyć się tym przez całą sobotę i niedzielny poranek. Penetrację okolicy rozpoczęliśmy w sobotę skoro świt, od spaceru po przepięknym lesie z malowniczą doliną malutkiej rzeczki zaraz przy naszej kwaterze. Tutaj już można było odczuć prawdziwe bogactwo świata przyrody. Spotkaliśmy wiele ptaków, ssaków i przeklętych gzów, komarów i meszek, które gryzły w każdy odsłonięty skrawek skóry, nawet pomimo użycia repelentu. Rzadkości w tym rejonie nie udało się wypatrzeć, ale i tak było na czym oko zawiesić. Liczne gąsiorki, cierniówki, potrzeszcze, potrzosy i pokląskwy śmigały wśród trzcinowiska wypełniającego dolinę rzeczki. Wilgi, kosy i sikory było słychać z koron drzew. Po odcinku krótko skoszonej łąki dostojnie spacerował bociek. Z największych zarośli słychać było derkacze i przedzierającego się przez roślinności przy samym brzegu rzeczki wodnika. W gęstwinie gałęzi nad mostkiem udało mi się dostrzec dzięcioła dużego, piegże, kilka modraszek, młode grubodzioby i całą rodzinkę raniuszków. Całość sceny dopełniały co chwile odzywające się turkawki, trznadle i grzywacze. Gdyby nie to, że natura podjęła liczne próbny zjedzenia nas żywcem powiedziałbym – sielanka 😀 Młody raniuszek Strzelecki Park Krajobrazowy ma na swoim terenie wyznaczone tylko dwie ścieżki. Przyrodniczo – dydaktyczną Starorzecze Bugu oraz przyrodniczo – historyczną Lasy Strzeleckie. Za swój cel obraliśmy ścieżkę Starorzecze Bugu, która oferuje bardzo ciekawy i zróżnicowany w siedliska teren. Więcej na temat tej ścieżki możecie przeczytać w bardzo ciekawym e-poradniku jaki ma na swojej stronie Zespół Lubelskich Parków Krajobrazowych, z którego pochodzi poniższa mapa. Ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna Starorzecze Bugu – Strzelecki Park Krajobrazowy Ptaki nadbużańskich łąk Kilka spacerów wokoło ścieżki o różnych porach dnia okazało się idealnymi warunkami do testowania możliwości nowej lornetki. Przepiękne otwarte tereny, które są równocześnie obszarami chronionego krajobrazu i specjalnymi obszarami ochrony siedlisk oferowały mnóstwo zwierzyny, na której można było zawiesić oko. Strzelecki Park Krajobrazowy informuje w swojej broszurze, że jest to teren, w którym stwierdzono największe zagęszczenie ptaków drapieżnych w Polsce. Na potwierdzenie tej tezy nie musiałem długo czekać. Błotniaki stawowe, krogulce, pustułki i myszołowy kręciły się co chwilę wypatrując obiadu na dopiero co skoszonych łąkach. Dosłownie na chwilę i w odległości, z której nie dało się wykonać zdjęcia pojawił się też symbol Strzeleckiego Parku Krajobrazowego orlik krzykliwy. Pełnię szczęścia dopełnił widok jastrzębia uciekającego z ofiarą i upragniony trzmielojad, który wskoczył na 198 miejsce na liście ptaków sfotografowanych przeze mnie w Polsce. Trzmielojad Równie wiele co na niebie działo się również w trawie i gęstych kępach krzewów. Dzięki objęciu tych terenów specjalną ochroną rolnicy nie stosują tam inwazyjnych oprysków, co przekłada się na raj dla ptaków. Liczne owady tworzyły istny kobierzec na szczytach kwiatów i traw. Są to idealne warunki dla wielu ptaków do odchowania potomstwa i dla ornitologa amatora żeby dać się pokąsać każdemu chętnemu insektowi. Spacerując ścieżką można było oglądać uwijające się pliszki siwe i żółte, srokosze, świerszczaki, potrzosy, trzciniaki. Na łąką przy starym korycie rzeki kilka razy śmignął zimorodek, dudek i śmieszki. Gęsi słychać było z okolicznych pól, w oddali na pastwisku spacerował samotny żuraw. Z wyraźnego obniżenia terenu z dala od ścieżki wystawało kilkadziesiąt białych i siwych głów czapli. Nad którymi śmigały mieszane stada jerzyków, dymówek, oknówek i brzegówek. Niekiedy trudno się było zdecydować w co wycelować obiektyw czy soczewki lornetki. Przeczytaj także o innych wyprawach ornitologicznych – Runde – ptasia wyspa – wyprawa do Norwegii na maskonury Lista zaobserwowanych gatunków Wiem, że część z Was chętnie sprawdza listy gatunków jakie udało mi się zarejestrować podczas moich wypadów. I tym razem nie sprawię Wam zawodu. Poniższa lista zawiera gatunki zarówno widziane jak i słyszane podczas całego weekendu. Niestety pomimo kilkudziesięciu minut wyczekiwania na derkacza, który jestem przekonany, że siedział zaraz obok, nadal nie udało się go choćby zobaczyć. KrzyżówkaBażantGołąb miejskiGrzywaczSierpówkaJerzykŚmieszkaRybitwa rzecznaBocian białyMyszołówPustułkaWilgaSójkaSrokaKawka zwyczajnaGawronModraszkaBogatkaSkowronekDymówkaOknówkaPiecuszekPierwiosnekKapturkaSzpakŚpiewakKosKwiczołMuchołówka szaraKopciuszekKląskawkaWróbelMazurekPliszka siwaZięba zwyczajnaDzwoniecSzczygiełKulczykTrznadelKuropatwaTrzmielojadOrlik krzykliwyBłotniak stawowyZimorodekŻołnaDzięcioł dużyGąsiorekWrona siwaBrzęczkaBrzegówkaPiegżaCierniówkaKowalikRudzikPliszka żółtaPotrzos GęgawaTurkawkaWodnikDerkaczŻurawCzajkaRycykBatalionKszykBrodziec piskliwySamotnikKwokaczŁęczakKrwawodzióbRybitwa czarnaCzapla siwaCzapla białaBłotniak łąkowyKrogulecJastrząbDudekKrętogłówSrokoszKrukSosnówkaLerkaZaganiaczRokitniczkaŁozówkaTrzciniakŚwierszczakSłowik szaryPokląskwaŚwiergotek łąkowyGrubodzióbMakolągwaPotrzeszcz Pliszka żółta Oczywiście nie brakowało też ssaków, gadów i płazów. Kilkukrotnie szlak ścieżki przeszedł mi lis. Sarny spokojnie pasły się na bujnej roślinności. Kilka wizyt nad samą rzeką pozwoliło popodglądać z dużej odległości zajętego podgryzaniem gałązek bobra europejskiego. Spacerując po ścieżce trzeba było również uważać na uciekające spod nóg zwinki i zaskrońce. Z wielu miejsc odzywały się żaby wodne, moczarowe i kumaki. W niedzielny poranek mieliśmy za to okazję na bardzo bliskie spotkanie z zającem, który bardzo, ale to bardzo chciał przejść obok nas, ale nie miał śmiałości. W końcu kiedy obaj celowo się odwróciliśmy przeszedł dosłownie 2 metry obok nas. Jego uszatych pobratymców nie brakowało na łąkach. Naprawdę było się czym zachwycać. Zając szarak Dolina Bugu – rady na wyjazd Dolina Bugu i Strzelecki Park Krajobrazowy to fantastyczne miejsce jeśli poszukuje się ciszy i kontaktu z dziką naturą. Myślę, że gdybyśmy mieli więcej czasu, a słońce przez większość naszego wyjazdu nie dogrzewało tak dotkliwie to lista zaobserwowanych ptaków byłaby jeszcze bardziej okazała. Każdemu z Was polecam wizytę w tych rejonach, a jeśli na taką się skusicie mam dla Was garść przydatnych rad. Zrób zapas paliwa – tereny parku i okolic to typowo wiejski krajobraz. Nie łudź się, że na każdym rogu znajdziesz stację paliw. Noś ze sobą dowód osobisty – tereny przygraniczne rządzą się swoimi prawami. Spotkanie ze Strażą Graniczną jest bardziej niż prawdopodobne, a ukrywanie się w krzakach może wydać się im podejrzane. Na potrzeby wylegitymowania warto mieć ze sobą dowód. Zaoszczędzisz tym sobie czasu i stresu, a mundurowym ułatwisz niełatwą pracę. Zabezpiecz się przed insektami i kleszczami – tereny objęte ochroną są pełne insektów, które bardzo chętnie Cię użrą. Szczególnie niebezpieczne są oczywiście kleszcze. Ja pomimo niezłych zabezpieczeń złapałem dwóch pasażerów na gapę. Wyłącz w telefonie roaming i/lub transmisję danych – bliska odległość do Ukrainy może powodować, że telefon zaloguje się do nadajnika zagranicznego operatora. Ponieważ Ukraina nie jest w UE może to wygenerować spore koszty, szczególnie jeśli masz włączoną automatyczną synchronizację danych mobilnych. Oceń treść[Głosów: 25 Średnia ocena: 5]
otkrqxY. 114 490 77 304 371 206 297 266 363

jak wygląda drzewo bug