Santa Casa w Loreto i antygrawitacja Włosi doskonale znają historię Wędrującego Domu Maryi. Otóż we Włoszech nie wiadomo jakim sposobem znalazł się Dom z pierwszych wieków chrześcijaństwa, dom o pochodzeniu palestyńskim – jak dowiodły tego badania. Dom ten „wędrował” przez kilka lat min. jakiś czas stał w Chorwacji, aż ostatecznie osiadł we Włoszech. W tv Trwam widziałem film opisujący dość szczegółowo jego historię. Nie wiadomo do końca kto i jak przeniósł dom – mówi się, że dokonali tego Aniołowie, potem dopowiada, że to była rodzina Angelich, czyli właśnie Aniołów. W sanktuarium znajduje się np. obraz na którym namalowano mapę wędrówki domu. Autorzy filmu twierdzą, że zaprawa użyta do murowania cegieł domu ma skład chemiczny odpowiadający terenom palestyńskim. Dom min. pewnego dnia odkryto stojący na leśnej drodze – stał w ten sposób, ze jeden jego narożnik wisiał ponad rowem. Takich informacji nie mogłem znaleźć w internecie, była o tym mowa tylko we filmie. Z filmu wynika - mowi się o tym wprost - że dom przemieszczał się w powietrzu, prowadzony przez 7 kul światła. To opis tetragramu. Informacje z polskiego internetu: Sanktuarium Santa Casa w Loreto (wł. Santa Casa di Loreto) – rzymskokatolickie sanktuarium Świętego Domku we włoskim Loreto. Sanktuarium Domu Świętego składa się z XV-wiecznej bazyliki oraz z starożytnego Santa Casa. Na całym świecie znajdują się kopie Świętego Domku, wokół których tworzone są sanktuaria, w Pradze, Santa Fe (Nowy Meksyk, USA), a także w kilku miastach w Polsce, gdzie nazywa się je domkami loretańskimi. Główną atrakcją sanktuarium loretańskiego jest Święty Domek (wł. Santa Casa di Loreto). Jest to budynek z kamienia o wymiarach 8,5 m x 3,8 m x 4,1 m, z drzwiami po stronie północnej oraz parą drzwi od strony południowej i oknem po zachodniej. Zewnętrzne ściany domku to marmurowe płaskorzeźby, przedstawiające sceny z życia Maryi (znane z Ewangelii i apokryfów) oraz wyobrażenia proroków. Wewnątrz Santa Casa znajduje się rzeźba przedstawiającą tzw. Madonnę z Loreto. Historia tego budynku sięga co najmniej końca okresu krucjat. Według tradycji, jest to domu z Nazaretu, w którym Maryja urodziła się i wychowała, doświadczyła zwiastowania i w którym mieszkał w dzieciństwie Jezus Chrystus. Według podań, po wniebowstąpieniu Jezusa dom został przekształcony w kościół. Aby ochronić dom przez zniszczeniem przez Turków w 1291, kupiecka rodzina de Angeli sfinansowała i zorganizowała przewóz Domku (prawdopodobnie przy udziale Templariuszy) drogą morską przez Bałkany, i w 1294 dalej do Recanati. Stara tradycja głosi, a współczesne odkrycia historyczno – archeologiczne potwierdzają, że w Loreto przechowuje się dom nazaretański Niepokalanej. Dziś wiemy, że ziemskie mieszkanie Maryi składało się z dwóch pomieszczeń: groty wykutej w skale, którą czci się po dzień dzisiejszy w Nazarecie oraz części dobudowanej z kamienia, przylegającej do skalnej ściany. Według tradycji, w XIII wieku, kiedy krzyżowcy zostali ostatecznie wyparci z Palestyny, domurowana część domu Maryi została przeniesiona do Loreto. Badania naukowe wykazały, że kamienie wykorzystane do budowy Świętego Domku zostały obrobione w sposób popularny w Galilei za czasów Chrystusa. Z pojawieniem się tej niezwykłej relikwii na włoskiej ziemi związana jest pewna legenda. Otóż, kiedy Turcy zajęli Ziemię Świętą, zamożna rodzina De Angelis (Aniołowie) postanowiła uratować z Nazarety domek, w którym mieszkała św. Rodzina. Dzięki ich staraniom przywieziono go w częściach na statku do Loreto. Nazwisko tej rodziny – Aniołowie – przyczyniło się do stworzenia legendy, która opowiada, że Santa Casa została przeniesiona przez anioły z nieba nad łąkami i morzami w bezpieczne miejsce, do Loreto. Piękna legenda głosi, że Domek z Ziemi Świętej do Loreto przenieśli Aniołowie. Historycy zaś dowodzą, że relikwie przetransportowała rycerska rodzina o nazwisku De Angelis, która miała posiadłość w pobliżu tego miasta. Od roku 1294 Święty Domek znajduje się w Loreto. Jego autentyczność potwierdził papież Mikołaj V w 1449 r. słowami: "Domek Bożej Rodzicielki jest prawdziwym domkiem, w którym Słowo Ciałem się stało", wykutymi potem w ołtarzu. Rzeczywiście, od końca XIII w. w relacjach pielgrzymów do Ziemi Świętej przestały pojawiać się wzmianki o domu Świętej Rodziny w Nazarecie (pątnicy wspominają już tylko o samej Grocie Zwiastowania). Kamienne relikwie zostały przewiezione najpierw do Dalmacji (dzisiejsza Chorwacja), skąd w roku 1294 przetransportowano je do wybrzeży Italii. Dokumenty znalezione w Bibliotece Watykańskiej podają, że inicjatorem kolejnych przenosin Domku Maryi była wysoko postawiona grecka rodzina o nazwisku de Angelis, co znaczy... Aniołowie - stąd prawdopodobnie wzięła się legenda o anielskiej interwencji podczas transportu relikwii do Loreto. Zresztą, czyż można wykluczyć pomoc duchów niebieskich w przeprowadzeniu tak skomplikowanej operacji, jaką w średniowieczu było przeniesienie, przewiezienie i ponowna rekonstrukcja kamiennego budynku, w dodatku z jednej strony połączonego ze skalną grotą? Prawda historyczna Badania naukowe przeprowadzone przez archeologów, historyków i architektów potwierdziły, że oba obiekty: Grota Zwiastowania w Nazaret oraz Święty Domek czczony w Loreto idealnie do siebie pasują, tworząc jedną całość. Analiza struktury geologicznej kamieni, z których zbudowane są ściany Domku nie pozostawia wątpliwości, że pochodzą one z terenu Galilei. Zresztą sama budowla stanowi typowy przykład ubogiego galilejskiego domu z epoki poprzedzającej narodziny Chrystusa i nie wykazuje żadnych cech wspólnych z budowlami powstającymi na przestrzeni wieków w regionie Marche we Włoszech, gdzie leży Loreto. W roku 1291, kiedy krzyżowcy zostali ostatecznie wyparci z Palestyny, tracąc ostatnią twierdzę - Akkę, przylegającą do groty, część domu Maryi wywieziono potajemnie z Palestyny. W archiwach watykańskich znaleziono dokumenty świadczące o tym, że budynek z Nazaretu został przetransportowany drogą morską przez włoską rodzinę noszącą nazwisko Angeli, co po włosku znaczy aniołowie. Cała operacja przeprowadzona była w sekrecie ze względu na niespokojne czasy i strach, by cenny ładunek nie wpadł w niepowołane ręce. Była to na tyle skomplikowana akcje, że bez udziału Opatrzności i wojska anielskiego wydaje się, że była nie do przeprowadzenia. Nie od razu przewieziony budynek znalazł się w Loreto. Trafił najpierw do Tarsu, dzisiejszej Chorwacji, a dopiero po trzech latach pieczołowicie złożono go w całość w lesie laurowym, stąd późniejsza nazwa Loretto. Prace ukonczono oficjalnie 10 grudnia 1294 roku. Nie ulega też wątpliwości, że to ten sam Domek. W XIX w. prowadzono szczegółowe badania naukowe, które w pełni potwierdziły autentyczność tego bezcennego zabytku. Dalsze badania dokumentów archiwalnych, studia filozoficzne i ikonograficzne oraz wykopaliska archeologiczne dodatkowo potwierdzają autentyczność Świętego Domku, co do datowanego wieku i tego, że tworzył jedność z Grotą w Nazarecie. Święty Domek był też pierwszą świątynią i pierwszym kościołem a niejednokrotnie nazywany bywa „przybytkiem nowego przymierza”. Arka Przymierza Starego Testamentu, ze wznoszącym się nad nią obłokiem, wyrażała obecność Boga pośród swego ludu, Święty Domek zaś przygarnął samego Boga, który stał się człowiekiem - mawiają skłonni do teologicznego patrzenia na rzeczywistość.
W sanktuarium Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą odbyły się uroczystości jubileuszowe W Nazarecie nad Wisłą | Niedziela.pl Oceń: 0 0 Podziel się:
Audiencja generalna 28 grudnia 2011 Drodzy bracia i siostry! Dzisiejsze spotkanie odbywa się w atmosferze Bożego Narodzenia, którą przenika wewnętrzna radość z narodzin Zbawiciela. Celebrowaliśmy tę tajemnicę parę dni temu, a jej echo rozbrzmiewa w liturgii tych dni. Jest to tajemnica światła, którą ludzie we wszystkich epokach przeżywają na nowo w wierze i modlitwie. Właśnie dzięki modlitwie stajemy się zdolni do tego, by zbliżyć się do Boga w sposób zażyły i głęboki. Dlatego biorąc pod uwagę temat moich katechez, wygłaszanych w tym okresie, którym jest modlitwa, pragnę dzisiaj zachęcić was do refleksji nad tym, jakie miejsce zajmuje modlitwa w życiu Świętej Rodziny z Nazaretu. Dom w Nazarecie jest bowiem szkołą modlitwy, gdzie można nauczyć się słuchać, medytować, roztrząsać głębokie znaczenie objawienia się Syna Bożego, biorąc przykład z Maryi, Józefa i Jezusa. Pamiętne przemówienie wygłosił podczas wizyty w Nazarecie sługa Boży Paweł VI. Papież powiedział, że ucząc się od Świętej Rodziny, «pojmujemy, dlaczego potrzebujemy duchowej dyscypliny, jeśli chcemy postępować zgodnie z nauką Ewangelii i stać się uczniami Chrystusa». Dodał także: «Przede wszystkim uczy nas ona milczenia. O, gdyby mogło się w nas odrodzić poszanowanie milczenia, ów stan ducha godny podziwu i niezbędny, teraz gdy burzliwe i niepokojne życie w naszych czasach ogłusza nas swoim zgiełkiem, hałasem i wrzawą. O, milczenie w Nazarecie, naucz nas wytrwałości w dobrym myśleniu, skupienia na życiu wewnętrznym, gotowości do słuchania tajemniczych podszeptów Boga i wskazań prawdziwych nauczycieli» (Przemówienie w Nazarecie, 5stycznia 1964 r.). Możemy wiele się dowiedzieć o modlitwie i więzi z Bogiem Świętej Rodziny na podstawie ewangelicznych opowiadań o dzieciństwie Jezusa. Możemy zacząć od epizodu przedstawienia Jezusa w świątyni. Św. Łukasz opowiada, że Maryja i Józef, «gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby przedstawić Panu» (2, 22). Jak każda żydowska rodzina zachowująca Prawo Mojżeszowe rodzice Jezusa udają się do świątyni, by poświęcić pierworodnego Bogu i złożyć ofiarę. Pragnąc dochować wierności przepisom Prawa, wyruszają z Betlejem i podążają do Jerozolimy z Jezusem, który ma zaledwie czterdzieści dni; zamiast jednorocznego jagnięcia składają ofiarę prostych rodzin, czyli dwa gołębie. Celem pielgrzymki Świętej Rodziny jest wyrażenie wiary, ofiarowanie darów, symbolizujących modlitwę, i spotkanie z Panem, którego Maryja i Józef widzą w swoim Synu Jezusie. Maryja wzorem kontemplacji Chrystusa Niedoścignionym wzorem kontemplacji Chrystusa jest Maryja. Oblicze Syna należy do Niej ze szczególnej racji, bo to w Jej łonie On się ukształtował i od Niej wziął ludzkie podobieństwo. Nikt nie poświęcił się kontemplacji Jezusa z taką wytrwałością jak Maryja. Oczy Jej serca skupiają się na Nim już w momencie zwiastowania, kiedy Go poczyna za sprawą Ducha Świętego; w następnych miesiącach coraz bardziej odczuwa Jego obecność, aż do dnia narodzin, kiedy Jej oczy mogą z macierzyńską czułością wpatrywać się w twarz Syna, kiedy owija Go w pieluszki i kładzie w żłobie. Wspomnienia o Jezusie, utrwalone w Jej umyśle i sercu, naznaczyły każdy moment egzystencji Maryi. Żyje Ona wpatrując się w Chrystusa i bardzo sobie ceni każde Jego słowo. Św. Łukasz mówi: «Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu» (Łk 2, 19), opisując w ten sposób postawę Maryi w obliczu tajemnicy wcielenia, a ta postawa zdominuje całą Jej egzystencję: zachowywanie spraw i rozważanie ich w sercu. Łukasz jest Ewangelistą, który pozwala nam poznać serce Maryi, Jej wiarę (por. 1, 45), Jej nadzieję i posłuszeństwo (por. 1, 38), a zwłaszcza Jej życie wewnętrzne i modlitwę (por. 1, 46-56), Jej wolne przylgnięcie do Chrystusa (por. 1, 55). Wszystko to ma źródło w darze Ducha Świętego, który na Nią zstępuje (por. 1, 35), tak jak zstąpi na apostołów, zgodnie z obietnicą Chrystusa (por. Dz 1, 8). Maryja jest wzorem modlitwy różańcowej Ten obraz Maryi, który kreśli św. Łukasz, przedstawia Matkę Bożą jako wzór każdego wierzącego, który zachowuje i konfrontuje słowa i czyny Jezusa, a konfrontacja ta jest zawsze pogłębieniem poznania Jezusa. Za błogosławionym papieżem Janem Pawłem II (por. list apost. Rosarium Virginis Mariae) możemy powiedzieć, że wzorem modlitwy różańcowej jest właśnie Maryja, ponieważ modlitwa ta polega na kontemplowaniu tajemnic Chrystusa w duchowej jedności z Matką Pana. Zdolność Maryi do życia Bożym spojrzeniem jest, że tak powiem, zaraźliwa. Pierwszą osobą, która tego doświadczyła, jest św. Józef. Jego pokorna i szczera miłość do narzeczonej i decyzja o tym, by związać swoje życie z życiem Maryi, pociągnęła i wprowadziła również jego, który był «człowiekiem sprawiedliwym» (Mt 1, 19), do szczególnej zażyłości z Bogiem. Z Maryją, a potem zwłaszcza z Jezusem zaczął on bowiem w nowy sposób odnosić się do Boga, przyjmować Go w swoim życiu, włączać się w Jego plan zbawienia, wypełniając Jego wolę. Z ufnością zastosował się do polecenia anioła — «nie bój się wziąć do siebie Maryi» (Mt 1, 20) — wziął Maryję do siebie i podzielił z Nią życie; naprawdę oddał się całkowicie Maryi i Jezusowi, co pozwoliło mu dać doskonałą odpowiedź na otrzymane powołanie. W Ewangelii, jak widzimy, nie zachowało się ani jedno słowo Józefa: jego obecność jest milcząca, ale wierna, stała i wypełniona pracą. Możemy sobie wyobrazić, że on również, podobnie jak jego małżonka i w wewnętrznej harmonii z nią, w latach dzieciństwa i dorastania Jezusa żył rozkoszując się, że tak powiem, Jego obecnością w rodzinie. Józef wypełnił całkowicie i pod każdym względem swoją funkcję ojca. Na pewno wychowywał Jezusa do modlitwy, razem z Maryją. On w szczególności w szabat brał Go ze sobą do synagogi na nabożeństwo, jak też do Jerozolimy na wielkie święta ludu Izraela. Józef, zgodnie z żydowską tradycją, prowadził zapewne domową modlitwę, zarówno codzienną — rano, wieczorem, przy posiłkach — jak też z okazji głównych świąt religijnych. I tak Jezus, w rytmie dni, które spędził w Nazarecie, między prostym domem i warsztatem Józefa, nauczył się przeplatać modlitwą pracę oraz ofiarowywać Bogu również trud, którego wymaga zarabianie na chleb dla rodziny. Czemuście Mnie szukali? I na koniec jeszcze jeden epizod, w którym Świętą Rodzinę gromadzi modlitwa. Czytaliśmy, że mając dwanaście lat, Jezus udał się z rodzicami do świątyni jerozolimskiej. Epizod ten miał miejsce podczas pielgrzymki, jak podkreśla św. Łukasz: «Rodzice Jego chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym» (2, 41-42). Pielgrzymka jest wyrazem religijności, wyrasta z modlitwy i jednocześnie do niej pobudza. Tutaj mowa jest o pielgrzymce paschalnej, i Ewangelista zwraca naszą uwagę na fakt, że rodzina Jezusa odbywa ją co roku, by uczestniczyć w uroczystościach w Świętym Mieście. Rodzina żydowska, podobnie jak chrześcijańska, modli się w domowym zaciszu, ale modli się także razem ze wspólnotą, uznając, że należy do wędrującego ludu Bożego, i pielgrzymka to właśnie wyraża, że lud Boży jest w drodze. Pascha jest centrum i szczytem tego wszystkiego i obejmuje wymiar rodzinny, a także wymiar kultu liturgicznego i publicznego. Opis epizodu, którego bohaterem jest dwunastoletni Jezus, zawiera także Jego pierwsze słowa: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» (2, 49). Po trzech dniach poszukiwań rodzice odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział wśród nauczycieli, przysłuchiwał się im i zadawał pytania (por. 2, 49). Na pytanie, dlaczego to uczynił ojcu i matce, odpowiada, że zrobił tylko to, co musi robić Syn, czyli być u Ojca. Wskazuje tym samym, kto jest Jego prawdziwym Ojcem, gdzie jest Jego prawdziwy dom, że w tym, co zrobił, nie ma nic dziwnego, nie było to nieposłuszeństwo. Został tam, gdzie musi być Syn, czyli u Ojca, i podkreślił, kto jest Jego Ojcem. W tej odpowiedzi główny nacisk został położony na słowo «Ojciec», co prowadzi do tajemnicy chrystologicznej. Słowo to otwiera zatem tajemnicę, jest kluczem do tajemnicy Chrystusa, który jest Synem, i do tajemnicy nas, chrześcijan, którzy jesteśmy synami w Synu. Jednocześnie Jezus uczy nas, jak być synami właśnie poprzez obcowanie z Ojcem w modlitwie. Tajemnica chrystologiczna, tajemnica egzystencji chrześcijańskiej jest wewnętrznie powiązana z modlitwą, oparta na niej. Jezus nauczy później swoich uczniów modlić się, mówiąc: kiedy się modlicie, mówcie: «Ojcze». I, naturalnie, nie mówcie tego tylko słowami, ale całym waszym życiem, uczcie się coraz lepiej mówić waszym życiem «Ojcze»; w ten sposób będziecie prawdziwymi synami w Synu, prawdziwymi chrześcijanami. Poczucie więzi z Bogiem Ojcem Tutaj, kiedy Jezus jeszcze w pełni dzieli życie Rodziny z Nazaretu, ważne jest, by zwrócić uwagę na oddźwięk, jaki mogło wywołać w sercach Maryi i Józefa słowo «Ojciec», które usłyszeli z ust Jezusa, oraz objawienie, podkreślenie, kto jest Ojcem, a także to, że to słowo padło z Jego ust ze świadomością Jednorodzonego Syna, który właśnie dlatego został trzy dni w świątyni, która jest «domem Ojca». Możemy sobie wyobrazić, że życie Świętej Rodziny od tego momentu jeszcze bardziej przepełniała modlitwa, bo z serca Jezusa, gdy był chłopcem — a potem dorastającym młodzieńcem — nieustannie promieniowało i znajdowało odzwierciedlenie w sercach Maryi i Józefa owo głębokie poczucie więzi z Bogiem Ojcem. Ten epizod ukazuje nam prawdziwą sytuację, atmosferę przebywania z Ojcem. Rodzina z Nazaretu jest więc pierwszym wzorem Kościoła, w którym dzięki obecności Jezusa i Jego pośrednictwu wszyscy żyją w synowskiej więzi z Bogiem Ojcem, co przemienia również więzi między ludźmi. Drodzy przyjaciele, ze względu na te różne aspekty, które krótko przedstawiłem w świetle Ewangelii, Święta Rodzina jest ikoną kościoła domowego, powołanego do wspólnej modlitwy. Rodzina jest kościołem domowym i musi być pierwszą szkołą modlitwy. W rodzinie dzieci od najmłodszych lat mogą uczyć się zmysłu Boga, dzięki nauce i przykładowi rodziców; mogą żyć w atmosferze nacechowanej obecnością Boga. Wychowanie autentycznie chrześcijańskie nie może pomijać doświadczenia modlitwy. Jeśli dziecko nie nauczy się modlitwy w rodzinie, później trudno będzie tę lukę zapełnić. Dlatego chcę was zachęcić do odkrycia na nowo, jak pięknie jest modlić się razem jako rodzina, ucząc się od Świętej Rodziny z Nazaretu, i rzeczywiście stawać się jednym sercem i jedną duszą, prawdziwą rodziną. Dziękuję. po polsku: Pozdrawiam obecnych tu Polaków. W atmosferze świąt Bożego Narodzenia i bliskiego już Nowego Roku życzę wszystkim wielu łask, a zwłaszcza daru pokoju, radości i codziennego szczęścia. Niech wam Bóg błogosławi! źródło 0 0 głosów Oceń ten tekst!Jeden z największych i najpiękniejszych kościołów w Nazarecie, który znajduje się na najwyższym wzniesieniu po zachodniej stronie miasta. Oprócz tego, że Bazylika Jezusa Młodzieńca jest perfekcyjnym punktem widokowym, z którego widać całą stolicę, to z daleka jest mocno widoczna i można podziwiać ją również z dołu.
NAZARET – MOIM DOMEMPoświęcenie rodziny Świętej Rodzinie z rzekł: „Niech stanie się światłość!” Rdz1, 3aNiech nasz Dom zapłonie Światłem Chrystusa!ZARYS PLANUCzas trwania: – 40 dniCel:Oczyszczenie, przebłaganie za grzechy i uświęcenie siebie i swojej rodziny za wstawiennictwem Matki Bożej, ukoronowanie Maryi jako Królowej naszych domów, przyjęcie Bożego Miłosierdzia przez akt poświęcenia swojego domu i rodziny Świętej Rodzinie z Dlaczego oczyszczenie?Aby stanąć w prawdzie o sobie samym i móc mocniej przybliżyć się do Pana. Dopiero widząc prawdę o sobie, możemy pozwolić Bogu oczyścić i przemienić nasze serce. Stając w postawie uniżenia przed Bogiem, otwieramy się na Jego Dlaczego z Matką Bożą?Maryja, która jest Kecharitomene – pełna łaski, powiedziała Bogu „Tak”. Maryja najdoskonalej wypełnia Bożą wolę, a pod krzyżem Swego Syna, stała się Matką każdego człowieka (Następnie rzekł do ucznia: „Oto twoja Matka”. I od tej godziny uczeń przyjął Ją do siebie. – J19,27 ). Niepokalana kocha całym swym sercem każdego z nas. Maryja jest najwspanialszą z Matek nas wszystkich, najpewniejszą Wstawienniczką, jako Matka Miłosierdzia i Wspomożycielką wiernych. Niepokalana jest Arką, w której można się schronić i wraz z Nią podążać w pielgrzymce życia do zbawienia. Maryja jest Królową nieba i ziemi, a ofiarując Jezusowi siebie i wszystkie sprawy przez Jej ręce, pozwalamy na Jej królowanie w naszym życiu i w naszych Dlaczego to święto Ofiarowania Pańskiego, tzw. Święto Matki Bożej Gromnicznej, które przypada na czterdziesty dzień po Bożym Narodzeniu. Święto to, jest pamiątką ofiarowania Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej. Obrzęd poświęcania świec, których płomień symbolizuje Jezusa – Światłość świata i Światło na oświecenie pogan jest dla nas nie tylko symbolem ale też prawdą. Pragniemy, by Płomień Miłości Niepokalanego Serca Maryi, którym jest sam Jezus rozświetlił wszelkie ciemności w naszym życiu i wypełnił je Dlaczego Boże Miłosierdzie?Jest to prawda wiary i największy (zob. Dz. 301) przymiot Boga. Jan Paweł II w encyklice ”Dives in misericordia” pisał o miłosierdziu: „w swoim właściwym i pełnym kształcie objawia się jako dowartościowanie, jako podnoszenie w górę, jako wydobywanie dobra spod wszelkich nawarstwień zła, które jest w świecie i w człowieku”. Miłosierdzie Boże jest większe niż każdy grzech. Pan Jezus zaprasza każdego człowieka do postawy ufności wobec Boga i wypełnienie Jego woli zawartej w przykazaniach, obowiązkach stanu, błogosławieństwach i radach ewangelicznych oraz w rozpoznanych natchnieniach Ducha Świętego. Drugim istotnym warunkiem tego nabożeństwa jest postawa miłosierdzia wobec bliźnich, która zaprasza wiernego do kształtowania w sobie ewangelicznej postawy miłości wobec ludzi. „Ze wszystkich Ran Moich, jak ze strumieni płynie miłosierdzie dla dusz, ale Rana Serca Mojego jest źródłem niezgłębionego miłosierdzia, z tego źródła tryskają wszelkie łaski dla dusz. Palą Mnie płomienie litości, pragnę je przelać na dusze ludzkie. Mów światu całemu o Moim miłosierdziu”. (Dz 1190)Patroni:● Daniel :Prorok Daniel miał świadomość ogromu grzechu Izraela. Choć sam był sprawiedliwy (Biblia Hebrajska używa nawet do jego opisu terminu „kadosz”, czyli pełen Bożej chwały, obecności, a który możemy również przetłumaczyć jako ś więty ), przyjął na siebie winy całego ludu. Poszedł na pustynię, gdzie uniżył się przed Panem i błagał Go o wybaczenie całemu swojemu ludowi. Wyznaniu win przez Daniela towarzyszyła wiara w obietnice Boga o przyjściu Mesjasza oraz nadzieja, że Miłosierny Bóg kolejny raz zwróci się ku swojemu ludowi i uwolni go z rąk nieprzyjaciół, tak jak w przeszłości wyprowadził go z niewoli egipskiej.● Jan ChrzcicielProrok, który modlił się i pościł za cały lud Izraela. Nauczał: „Nawróćcie się, bo nadchodzi już królestwo niebieskie” (Mt3, 2) . Jan chrzcił wodą i głosił chrzest odpuszczenia grzechów. Przygotowywał na przyjście Pana: „Głos, który woła na pustyni: Przygotujcie drogę Pana! Wyprostujcie Jego ścieżki !” (Mt3, 3b) „Ja was chrzczę wodą, abyście się nawrócili. Ten jednak, który po mnie przychodzi, jest potężniejszy ode mnie, a ja nie jestem godny nosić Mu sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem”(Mt3, 11)● Sługa Boży: Kard. Stefan Wyszyński Prymas Tysiąclecia – Patron i Wstawiennik roku 2020/2021 – Z odwagą i wielką determinacją modlił się podczas uwięzienia za naród. Polskę nazywał „rodziną rodzin” i w rodzinie upatrywał jego główną siłę. Był całkowicie oddany Maryi. „Tam, gdzie panuje wielka ufność ku Maryi i wiara w Jej zwycięstwo, tam Bóg dokonuje przez Nią przedziwnych cudów Swojej Potęgi.”● Polscy Święci , Błogosławieni i Słudzy BożyMiejsce modlitwy:domy rodzinne, klasztory, zgromadzenia, plebanie w Polsce i poza jej granicami. Plan modlitwy:● Modlitwa codzienna :– Psalm 51 jako Modlitwa przebłagalna za wszystkie grzechy osobiste i rodzinne– 1 dziesiątka różańca-tajemnica Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemiustanowienie Maryi królową naszych rodzin– Psalm 121 jako psalm oddania swojej rodziny Bożej Opiece● Czwartki: Adoracja Najświętszego Sakramentu: w kościele lub online* (czas dowolny)** Dla osób, które nie wychodzą z domu: przeniesienie się w sposób duchowy przed tabernakulum w swoim kościele i trwanie przed nim.„Dziś adoracja nocna. Nie mogłam brać udziału w niej z powodu słabego zdrowia, jednak nim zasnęłam, łączyłam się z siostrami adorującymi. W godzinie od czwartej do piątej nagle zostałam zbudzona, usłyszałam głos, abym wzięła udział w modlitwie z tymi osobami, które teraz adorują. Poznałam, że jest wśród adorujących dusza, która się za mnie modli. Kiedy się pogrążyłam w modlitwie, zostałam w duchu przeniesiona do kaplicy i ujrzałam Pana Jezusa wystawionego w monstrancji; na miejscu monstrancji widziałam chwalebne oblicze Pana i powiedział mi Pan: co ty widzisz w rzeczywistości, dusze te widzą przez wiarę. O, jak bardzo mi jest miła ich wielka wiara. Widzisz, że choć na pozór nie ma we mnie śladu życia, to jednak w rzeczywistości ono jest w całej pełni i to w każdej Hostii zawarte; jednak abym mógł działać w duszy, dusza musi mieć wiarę. O, jak miła Mi jest żywa wiara.” ( – 1421)● Piątki : Adoracja krzyża – modlitwa przepraszania Jezusa za grzechy swojej rodziny i Uwielbienie Bożego Miłosierdzia wypływające z krzyża dla rodziny. (czas i forma dowolna)Finał modlitwy – 2 lutego 2021r.● Udział w Mszy świętej w najbliższym Maryjnym Sanktuarium, bądź w kościele parafialnym lub w domach online* 1● Zapalenie Świecy Gromnicznej, symboliczne wprowadzenie Światła Chrystusa do naszych domów.● Zawierzenie naszych rodzin, zgromadzeń i parafii Bożemu Miłosierdziu przez Akt ofiarowania się rodziny Miłosierdziu Bożemu i odmówienie Koronki do Bożego Miłosierdzia.● Modlitwa za wstawiennictwem Maryi i Patronów o wylanie Ducha Świętego przez odmówienie rodzinnie Hymnu: „O Stworzycielu, Duchu, przyjdź” i pobłogosławienie naszych domów wodą święconą z prośbą, aby Jezus, Maryja i Św. Józef uczynili z naszego dom swój : Wojownicy Maryi i Teobańkologia Błaganie pokutnikaOdnówcie się duchem w waszym myśleniu i przyobleczcie nowego człowieka (Ef 4, 23-24)Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, w ogromie swej litości zgładź nieprawość mnie zupełnie z mojej winyi oczyść mnie z grzechu bowiem nieprawość moją,a grzech mój jest zawsze przede Tobie samemu zgrzeszyłemi uczyniłem, co złe jest przed Tobą,Abyś okazał się sprawiedliwy w swym wyrokui prawy w swoim urodziłem się obciążony winąi jako grzesznika poczęła mnie Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie,naucz mnie tajemnic mnie hizopem, a stanę się czysty,obmyj mnie, a nad śnieg abym usłyszał radość i wesele,niech się radują kości, które swe oblicze od moich grzechówi zmaż wszystkie moje Boże, we mnie serce czystei odnów we mnie moc odrzucaj mnie od swego obliczai nie odbieraj mi świętego ducha mi radość Twojego zbawieniai wzmocnij mnie duchem nieprawych nauczał dróg Twoichi wrócą do Ciebie mnie, Boże, od kary za krew przelaną,Boże, mój Zbawco,niech sławi mój język sprawiedliwość otwórz wargi moje, a usta moje będą głosić Twoją bowiem Ty się nie radujesz,a całopalenia, choćbym dał, nie moją ofiarą jest duch skruszony,pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci,odbuduj mury przyjmiesz prawe ofiary: dary i całopalenia, wtedy składać będą cielce na Twoim Ojcu i Synowi,i Duchowi była na początku, teraz i zawsze,i na wieki wieków. Amen. Stróż IzraelaWznoszę swe oczy ku górom:Skądże nadejdzie mi pomoc?Pomoc mi przyjdzie od Pana,co stworzył niebo i nie pozwoli zachwiać się twej nodzeani nie zdrzemnie się Ten, który cię nie zdrzemnie się ani nie zgaśnieTen, który czuwa nad cię strzeże,Pan twoim cieniemprzy twym boku dnia nie porazi cię słońce,ni księżyc wśród cię chroni od zła wszelkiego:czuwa nad twoim będzie strzegł twego wyjścia i przyjściateraz i po wszystkie moim domem Adoracja W każdy czwartek (w realu, jeśli to niemożliwe to on-line lub wzorem Świętej Faustyny udanie się sercem przed Najświętszy Sakrament). Adoracja krzyżaW każdy piątek po modlitwach codziennych krótka adoracja Krzyża poprzez ucałowanie ran i dziękowanie za zbawienie. O Stworzycielu, Duchu, przyjdź O Stworzycielu, Duchu, przyjdź,Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg,Niebieską łaskę zesłać raczSercom, co dziełem są Twych jesteś zwany,I Najwyższego Boga dar,Tyś namaszczeniem naszych dusz,Zdrój żywy, miłość, ognia żar,Ty darzysz łaską siedemkroć,Bo moc z prawicy Ojca masz,Przez Boga obiecany nam,Mową wzbogacasz język rozjaśnij naszą myśl,W serca nam miłość świętą wlej,I wątłą słabość naszych ciałPokrzep stałością mocy odpędź w dalI Twym pokojem obdarz w drodze za przewodem TwymMiniemy zło, co kusi nam przez Ciebie Ojca znać,Daj, by i Syn poznany był,I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch,Niech wyznajemy z wszystkich Bogu Ojcu chwała brzmi,Synowi, który zmartwychwstał,I Temu, co pociesza nas,Niech hołd wieczystych płynie moim domemLitania do Świętego Józefa Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie usłysz nas, Chryste wysłuchaj z nieba Boże – zmiłuj się nad Odkupicielu świata Boże – zmiłuj się nad Święty Boże – zmiłuj się nad Trójco, Jedyny Boże – zmiłuj się nad Maryjo, módl się za Józefie,Przesławny potomku Dawida,Światło Patriarchów,Oblubieńcze Bogarodzicy,Przeczysty stróżu Dziewicy,Żywicielu Syna Bożego,Troskliwy Obrońco Chrystusa,Głowo Najświętszej Rodziny,Józefie najsprawiedliwszy,Józefie najczystszy,Józefie najroztropniejszy,Józefie najmężniejszy,Józefie najposłuszniejszy,Józefie najwierniejszy,Zwierciadło cierpliwości,Miłośniku ubóstwa,Wzorze pracujących,Ozdobo życia rodzinnego,Opiekunie dziewic,Podporo rodzin,Pociecho nieszczęśliwych,Nadziejo chorych,Patronie umierających,Postrachu duchów piekielnych,Opiekunie Kościoła świętego,Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad Ustanowił go panem domu I zarządcą wszystkich posiadłości się:Boże, Ty w niewysłowionej Opatrzności wybrałeś świętego Józefa na Oblubieńca Najświętszej Rodzicielki Twojego Syna, spraw, abyśmy oddając Mu na ziemi cześć jako Opiekunowi, zasłużyli na jego orędownictwo w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. moim domemKoronka do Miłosierdzia Bożego (do odmawiania na zwykłej cząstce różańca – 5 dziesiątków)Na początkuOjcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. dużych paciorkach (1 raz)Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego małych paciorkach (10 razy)Dla Jego bolesnej męki, miej miłosierdzie dla nas i całego zakończenie (3 razy)Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad całym zawierzenia Świętej Rodzinie Jezu, Zbawicielu nasz Najdroższy, przyszedłeś na świat, aby go oświetlić Swoją nauką i własnym przykładem. Większość swego życia ziemskiego spędziłeś w ubogim Domku Nazaretańskim, w pokornym poddaniu się Maryi i Józefowi, a przez to uświęciłeś tę Rodzinę, która miała być wzorem dla wszystkich chrześcijańskich łaskawie naszą rodzinę, która się Tobie dzisiaj oddaje i poświęca. Broń, strzeż i utwierdzaj nas w Twej świętej bojaźni, pokoju, zgodzie i miłości chrześcijańskiej, abyśmy stali się podobni do Boskiego Wzoru Twojej Świętej Rodziny i w ten sposób wszyscy razem, bez wyjątku, osiągnęli wieczne Najmilsza Matko Jezusa i nasza Matko, przez Twoje pełne miłości wstawiennictwo uczyń to nasze poświęcenie się miłym Jezusowi i wyjednaj nam Jego łaski i Józefie, Najtroskliwszy Opiekunie Jezusa i Maryi, wspieraj nas Swoją modlitwą we wszystkich naszych duchowych i doczesnych potrzebach, abyśmy mogli wraz z Maryją i Tobą chwalić Jezusa, naszego Boskiego Zbawiciela przez całą wieczność. AmenNazaret moim domem Modlitwa oddania się Trójcy Świętej przez ręce Maryi Maryjo Ty nas zaprosiłaś, abyśmy się oddali TwemuNiepokalanemu świadomi, że Twoim jedynym pragnieniemjest zbliżenie nas do Boga, ponieważ Ty nasnieskończenie kochaszi chcesz byśmy byli szczęśliwi.***Dzisiaj chcę odpowiedzieć na Twoje jak Jezus umierając na krzyżu podarował miCiebie, także ja chcę oddać się Twoje ręce odnawiam przyrzeczenia chrzcielnei oddaję się Twemu Niepokalanemu Sercu, by móc całkowicie należeć do Trójcy Świętej.***Maryjo, Tobie oddaję moje serce, moją duszęmego ducha i moje ciało, moje talenty i dary,moją przeszłość, moją teraźniejszość i moją przyszłość.***Weź mnie w Twe ramiona i pomóż mi kochać Jezusa,Jak Ty Go kochasz!Z Tobą chce się uczyć słuchać Słowa Ojcai wypełniać Jego WolęTak jak Ty Maryjo chcę otrzymaći przyjąć do mego serca Ducha Świętego.***Z Tobą Maryjo, chcę uczyć się kochać wszystkich ludzi,ponieważ oni należą do Twego Syna się Tobie, aby moja modlitwastała się modlitwą serca,w której znajdę pokój, radość, miłość i mocdo pojednania się z moimi braćmi i siostrami***Oddaję Tobie także całą moją rodzinę,wszystkich moich przyjaciółi wszystkich ludzi, a szczególnie tych,którzy najbardziej potrzebująw tym momencie pomocy i miłosierdzia Bożego.***Chcę jak Jezus w Nazarecie żyć przez wszystkie dnimego życia przy Twoim tej chwili wszystko we mnie wraz z Tobąniech wielbi moje serce raduje się w Bogu moim
Rozmawiają z naukowcami prowadzącymi wykopaliska archeologiczne w Nazarecie, badającymi autentyczność Domu Maryi w Loreto czy dokonującymi ekspertyz relikwii czczonych jako własność Matki Bożej. Rezultatem ich poszukiwań jest bogato ilustrowana biografia dotycząca najbardziej wpływowej kobiety w dziejach świata.
Odwołując się do Ewangelii o odnalezieniu Pana Jezusa w świątyni, abp Ryś powiedział między innymi: – Każdy z nas tworzy jakiś dom, można sobie zadać pytanie: czy domy, które tworzymy, są rzeczywiście świątyniami? Czy będąc świątyniami, są przestrzenią, gdzie każdy może wzrastać nie tylko w latach – o to jest naturalne! – ale w mądrości? Niesłychanie piękne jest to, że rośniemy też w łasce u Boga. W przestrzeni naszego domu Bóg się objawia ze swoją mocą, miłością i łaską – podkreślił duchowny.– Tak naprawdę dom w Nazarecie jest przestrzenią świątynną, świętą, przestrzenią wzrostu, wyłącznie dzięki relacjom, które tworzy ta trójka: Maryja Józef i Jezus! Poza tymi relacjami w przestrzeni Nazaretu nie ma nic ciekawego – zauważył Spotkanie Rodzin z papieżem, organizowane jest przez Papieską Radę ds. Rodziny. Inicjatorem tych spotkań był papież Jan Paweł II. Odbywają się one co trzy lata, a każde jest poprzedzone międzynarodowym sympozjum teologiczno-duszpasterskim. Głównym celem zwoływania przez papieża ŚSR jest prowadzenie dialogu, ukazywanie roli rodziny w ewangelizacji i umocnienie tożsamości rodziny. W tym roku jubileuszowe X Światowe Spotkanie Rodzin odbywa się w Rzymie, a spotkania w diecezjach w dniach 22-26 utworzenia: 26 czerwca 2022, 08:38Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie znajdziecie tutaj.
98wO. 434 287 171 218 156 306 203 438 195
dom maryi w nazarecie
